parloteo (Traducció Castellà-Valencià)

parloteo m. xarrameca ( f. ), xarradissa ( f. ), xerradissa ( f. ).

Primera persona singular Presente Indicativo del verb parlotear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
parlotear






Participio
parloteado
parloteada
parloteados
parloteadas



Gerundio
parloteando






INDICATIVO
Presente
(yo) parloteo
(tu) parloteas
(el/ella/Ud.) parlotea
(nosotros) parloteamos
(vosotros) parloteáis
(ellos/ellas/Uds.) parlotean

Pretérito perfecto simple
(yo) parloteé
(tu) parloteaste
(el/ella/Ud.) parloteó
(nosotros) parloteamos
(vosotros) parloteasteis
(ellos/ellas/Uds.) parlotearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he parloteado
(tu) has parloteado
(el/ella/Ud.) ha parloteado
(nosotros) hemos parloteado
(vosotros) habéis parloteado
(ellos/ellas/Uds.) han parloteado

Pretérito imperfecto
(yo) parloteaba
(tu) parloteabas
(el/ella/Ud.) parloteaba
(nosotros) parloteábamos
(vosotros) parloteabais
(ellos/ellas/Uds.) parloteaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había parloteado
(tu) habías parloteado
(el/ella/Ud.) había parloteado
(nosotros) habíamos parloteado
(vosotros) habíais parloteado
(ellos/ellas/Uds.) habían parloteado

Pretérito anterior
(yo) hube parloteado
(tu) hubiste parloteado
(el/ella/Ud.) hubo parloteado
(nosotros) hubimos parloteado
(vosotros) hubisteis parloteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron parloteado

Futuro simple
(yo) parlotearé
(tu) parlotearás
(el/ella/Ud.) parloteará
(nosotros) parlotearemos
(vosotros) parlotearéis
(ellos/ellas/Uds.) parlotearán

Futuro compuesto
(yo) habré parloteado
(tu) habrás parloteado
(el/ella/Ud.) habrá parloteado
(nosotros) habremos parloteado
(vosotros) habréis parloteado
(ellos/ellas/Uds.) habrán parloteado

Condicional simple
(yo) parlotearía
(tu) parlotearías
(el/ella/Ud.) parlotearía
(nosotros) parlotearíamos
(vosotros) parlotearíais
(ellos/ellas/Uds.) parlotearían

Condicional compuesto
(yo) habría parloteado
(tu) habrías parloteado
(el/ella/Ud.) habría parloteado
(nosotros) habríamos parloteado
(vosotros) habríais parloteado
(ellos/ellas/Uds.) habrían parloteado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) parlotee
(tu) parlotees
(el/ella/Ud.) parlotee
(nosotros) parloteemos
(vosotros) parloteéis
(ellos/ellas/Uds.) parloteen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya parloteado
(tu) hayas parloteado
(el/ella/Ud.) haya parloteado
(nosotros) hayamos parloteado
(vosotros) hayáis parloteado
(ellos/ellas/Uds.) hayan parloteado

Pretérito imperfecto I
(yo) parloteara
(tu) parlotearas
(el/ella/Ud.) parloteara
(nosotros) parloteáramos
(vosotros) parlotearais
(ellos/ellas/Uds.) parlotearan

Pretérito imperfecto II
(yo) parlotease
(tu) parloteases
(el/ella/Ud.) parlotease
(nosotros) parloteásemos
(vosotros) parloteaseis
(ellos/ellas/Uds.) parloteasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera parloteado
(tu) hubieras parloteado
(el/ella/Ud.) hubiera parloteado
(nosotros) hubiéramos parloteado
(vosotros) hubierais parloteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran parloteado

Futuro simple
(yo) parloteare
(tu) parloteares
(el/ella/Ud.) parloteare
(nosotros) parloteáremos
(vosotros) parloteareis
(ellos/ellas/Uds.) parlotearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere parloteado
(tu) hubieres parloteado
(el/ella/Ud.) hubiere parloteado
(nosotros) hubiéremos parloteado
(vosotros) hubiereis parloteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren parloteado

IMPERATIVO
Presente


parlotee (el/ella/Ud.)
parloteemos (nosotros)
parlotead (vosotros)
parloteen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar