surcar (Traducció Castellà-Valencià)

surcar v. tr. solcar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb surcar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
surcar






Participio
surcado
surcada
surcados
surcadas



Gerundio
surcando






INDICATIVO
Presente
(yo) surco
(tu) surcas
(el/ella/Ud.) surca
(nosotros) surcamos
(vosotros) surcáis
(ellos/ellas/Uds.) surcan

Pretérito perfecto simple
(yo) surqué
(tu) surcaste
(el/ella/Ud.) surcó
(nosotros) surcamos
(vosotros) surcasteis
(ellos/ellas/Uds.) surcaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he surcado
(tu) has surcado
(el/ella/Ud.) ha surcado
(nosotros) hemos surcado
(vosotros) habéis surcado
(ellos/ellas/Uds.) han surcado

Pretérito imperfecto
(yo) surcaba
(tu) surcabas
(el/ella/Ud.) surcaba
(nosotros) surcábamos
(vosotros) surcabais
(ellos/ellas/Uds.) surcaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había surcado
(tu) habías surcado
(el/ella/Ud.) había surcado
(nosotros) habíamos surcado
(vosotros) habíais surcado
(ellos/ellas/Uds.) habían surcado

Pretérito anterior
(yo) hube surcado
(tu) hubiste surcado
(el/ella/Ud.) hubo surcado
(nosotros) hubimos surcado
(vosotros) hubisteis surcado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron surcado

Futuro simple
(yo) surcaré
(tu) surcarás
(el/ella/Ud.) surcará
(nosotros) surcaremos
(vosotros) surcaréis
(ellos/ellas/Uds.) surcarán

Futuro compuesto
(yo) habré surcado
(tu) habrás surcado
(el/ella/Ud.) habrá surcado
(nosotros) habremos surcado
(vosotros) habréis surcado
(ellos/ellas/Uds.) habrán surcado

Condicional simple
(yo) surcaría
(tu) surcarías
(el/ella/Ud.) surcaría
(nosotros) surcaríamos
(vosotros) surcaríais
(ellos/ellas/Uds.) surcarían

Condicional compuesto
(yo) habría surcado
(tu) habrías surcado
(el/ella/Ud.) habría surcado
(nosotros) habríamos surcado
(vosotros) habríais surcado
(ellos/ellas/Uds.) habrían surcado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) surque
(tu) surques
(el/ella/Ud.) surque
(nosotros) surquemos
(vosotros) surquéis
(ellos/ellas/Uds.) surquen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya surcado
(tu) hayas surcado
(el/ella/Ud.) haya surcado
(nosotros) hayamos surcado
(vosotros) hayáis surcado
(ellos/ellas/Uds.) hayan surcado

Pretérito imperfecto I
(yo) surcara
(tu) surcaras
(el/ella/Ud.) surcara
(nosotros) surcáramos
(vosotros) surcarais
(ellos/ellas/Uds.) surcaran

Pretérito imperfecto II
(yo) surcase
(tu) surcases
(el/ella/Ud.) surcase
(nosotros) surcásemos
(vosotros) surcaseis
(ellos/ellas/Uds.) surcasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera surcado
(tu) hubieras surcado
(el/ella/Ud.) hubiera surcado
(nosotros) hubiéramos surcado
(vosotros) hubierais surcado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran surcado

Futuro simple
(yo) surcare
(tu) surcares
(el/ella/Ud.) surcare
(nosotros) surcáremos
(vosotros) surcareis
(ellos/ellas/Uds.) surcaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere surcado
(tu) hubieres surcado
(el/ella/Ud.) hubiere surcado
(nosotros) hubiéremos surcado
(vosotros) hubiereis surcado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren surcado

IMPERATIVO
Presente

surca (tu)
surque (el/ella/Ud.)
surquemos (nosotros)
surcad (vosotros)
surquen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar