ajusticiado (Traducció Castellà-Valencià)

ajusticiado -da m. i f. comdemnat -ada [a mort].

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb ajusticiar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
ajusticiar






Participio
ajusticiado
ajusticiada
ajusticiados
ajusticiadas



Gerundio
ajusticiando






INDICATIVO
Presente
(yo) ajusticio
(tu) ajusticias
(el/ella/Ud.) ajusticia
(nosotros) ajusticiamos
(vosotros) ajusticiáis
(ellos/ellas/Uds.) ajustician

Pretérito perfecto simple
(yo) ajusticié
(tu) ajusticiaste
(el/ella/Ud.) ajustició
(nosotros) ajusticiamos
(vosotros) ajusticiasteis
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he ajusticiado
(tu) has ajusticiado
(el/ella/Ud.) ha ajusticiado
(nosotros) hemos ajusticiado
(vosotros) habéis ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) han ajusticiado

Pretérito imperfecto
(yo) ajusticiaba
(tu) ajusticiabas
(el/ella/Ud.) ajusticiaba
(nosotros) ajusticiábamos
(vosotros) ajusticiabais
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había ajusticiado
(tu) habías ajusticiado
(el/ella/Ud.) había ajusticiado
(nosotros) habíamos ajusticiado
(vosotros) habíais ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) habían ajusticiado

Pretérito anterior
(yo) hube ajusticiado
(tu) hubiste ajusticiado
(el/ella/Ud.) hubo ajusticiado
(nosotros) hubimos ajusticiado
(vosotros) hubisteis ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron ajusticiado

Futuro simple
(yo) ajusticiaré
(tu) ajusticiarás
(el/ella/Ud.) ajusticiará
(nosotros) ajusticiaremos
(vosotros) ajusticiaréis
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiarán

Futuro compuesto
(yo) habré ajusticiado
(tu) habrás ajusticiado
(el/ella/Ud.) habrá ajusticiado
(nosotros) habremos ajusticiado
(vosotros) habréis ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) habrán ajusticiado

Condicional simple
(yo) ajusticiaría
(tu) ajusticiarías
(el/ella/Ud.) ajusticiaría
(nosotros) ajusticiaríamos
(vosotros) ajusticiaríais
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiarían

Condicional compuesto
(yo) habría ajusticiado
(tu) habrías ajusticiado
(el/ella/Ud.) habría ajusticiado
(nosotros) habríamos ajusticiado
(vosotros) habríais ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) habrían ajusticiado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) ajusticie
(tu) ajusticies
(el/ella/Ud.) ajusticie
(nosotros) ajusticiemos
(vosotros) ajusticiéis
(ellos/ellas/Uds.) ajusticien

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya ajusticiado
(tu) hayas ajusticiado
(el/ella/Ud.) haya ajusticiado
(nosotros) hayamos ajusticiado
(vosotros) hayáis ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) hayan ajusticiado

Pretérito imperfecto I
(yo) ajusticiara
(tu) ajusticiaras
(el/ella/Ud.) ajusticiara
(nosotros) ajusticiáramos
(vosotros) ajusticiarais
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiaran

Pretérito imperfecto II
(yo) ajusticiase
(tu) ajusticiases
(el/ella/Ud.) ajusticiase
(nosotros) ajusticiásemos
(vosotros) ajusticiaseis
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera ajusticiado
(tu) hubieras ajusticiado
(el/ella/Ud.) hubiera ajusticiado
(nosotros) hubiéramos ajusticiado
(vosotros) hubierais ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran ajusticiado

Futuro simple
(yo) ajusticiare
(tu) ajusticiares
(el/ella/Ud.) ajusticiare
(nosotros) ajusticiáremos
(vosotros) ajusticiareis
(ellos/ellas/Uds.) ajusticiaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere ajusticiado
(tu) hubieres ajusticiado
(el/ella/Ud.) hubiere ajusticiado
(nosotros) hubiéremos ajusticiado
(vosotros) hubiereis ajusticiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren ajusticiado

IMPERATIVO
Presente


ajusticie (el/ella/Ud.)
ajusticiemos (nosotros)
ajusticiad (vosotros)
ajusticien (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar