{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
triumvir (Diccionari)
triumvir
m. HIST.
En l'antiguitat romana, cada una de les tres persones que formaven una comissió o associació.
triumvir (Traducció Valencià-Castellà)
triumvir
m.
triunviro.
Et pot interessar
Göteborg
Normandía
autosòmic
befar
confidencialidad
consentent
contención
dispendi
extrusiu
fotomagnètic
granuja
in loco citato
inconfesable
ininterrumpido
inutilidad
ordenar
origenista
quillango
tenaza
teranyina