soslayar (Traducció Castellà-Valencià)

soslayar v. tr. esquivar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb soslayar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
soslayar






Participio
soslayado
soslayada
soslayados
soslayadas



Gerundio
soslayando






INDICATIVO
Presente
(yo) soslayo
(tu) soslayas
(el/ella/Ud.) soslaya
(nosotros) soslayamos
(vosotros) soslayáis
(ellos/ellas/Uds.) soslayan

Pretérito perfecto simple
(yo) soslayé
(tu) soslayaste
(el/ella/Ud.) soslayó
(nosotros) soslayamos
(vosotros) soslayasteis
(ellos/ellas/Uds.) soslayaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he soslayado
(tu) has soslayado
(el/ella/Ud.) ha soslayado
(nosotros) hemos soslayado
(vosotros) habéis soslayado
(ellos/ellas/Uds.) han soslayado

Pretérito imperfecto
(yo) soslayaba
(tu) soslayabas
(el/ella/Ud.) soslayaba
(nosotros) soslayábamos
(vosotros) soslayabais
(ellos/ellas/Uds.) soslayaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había soslayado
(tu) habías soslayado
(el/ella/Ud.) había soslayado
(nosotros) habíamos soslayado
(vosotros) habíais soslayado
(ellos/ellas/Uds.) habían soslayado

Pretérito anterior
(yo) hube soslayado
(tu) hubiste soslayado
(el/ella/Ud.) hubo soslayado
(nosotros) hubimos soslayado
(vosotros) hubisteis soslayado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron soslayado

Futuro simple
(yo) soslayaré
(tu) soslayarás
(el/ella/Ud.) soslayará
(nosotros) soslayaremos
(vosotros) soslayaréis
(ellos/ellas/Uds.) soslayarán

Futuro compuesto
(yo) habré soslayado
(tu) habrás soslayado
(el/ella/Ud.) habrá soslayado
(nosotros) habremos soslayado
(vosotros) habréis soslayado
(ellos/ellas/Uds.) habrán soslayado

Condicional simple
(yo) soslayaría
(tu) soslayarías
(el/ella/Ud.) soslayaría
(nosotros) soslayaríamos
(vosotros) soslayaríais
(ellos/ellas/Uds.) soslayarían

Condicional compuesto
(yo) habría soslayado
(tu) habrías soslayado
(el/ella/Ud.) habría soslayado
(nosotros) habríamos soslayado
(vosotros) habríais soslayado
(ellos/ellas/Uds.) habrían soslayado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) soslaye
(tu) soslayes
(el/ella/Ud.) soslaye
(nosotros) soslayemos
(vosotros) soslayéis
(ellos/ellas/Uds.) soslayen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya soslayado
(tu) hayas soslayado
(el/ella/Ud.) haya soslayado
(nosotros) hayamos soslayado
(vosotros) hayáis soslayado
(ellos/ellas/Uds.) hayan soslayado

Pretérito imperfecto I
(yo) soslayara
(tu) soslayaras
(el/ella/Ud.) soslayara
(nosotros) soslayáramos
(vosotros) soslayarais
(ellos/ellas/Uds.) soslayaran

Pretérito imperfecto II
(yo) soslayase
(tu) soslayases
(el/ella/Ud.) soslayase
(nosotros) soslayásemos
(vosotros) soslayaseis
(ellos/ellas/Uds.) soslayasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera soslayado
(tu) hubieras soslayado
(el/ella/Ud.) hubiera soslayado
(nosotros) hubiéramos soslayado
(vosotros) hubierais soslayado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran soslayado

Futuro simple
(yo) soslayare
(tu) soslayares
(el/ella/Ud.) soslayare
(nosotros) soslayáremos
(vosotros) soslayareis
(ellos/ellas/Uds.) soslayaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere soslayado
(tu) hubieres soslayado
(el/ella/Ud.) hubiere soslayado
(nosotros) hubiéremos soslayado
(vosotros) hubiereis soslayado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren soslayado

IMPERATIVO
Presente


soslaye (el/ella/Ud.)
soslayemos (nosotros)
soslayad (vosotros)
soslayen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar