sorregada (Traducció Valencià-Castellà)

sorregada f. sorriego ( m. ).

Segona persona singular Participio Formas Impersonales del verb sorregar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
sorregar






Participio
sorregado
sorregada
sorregados
sorregadas



Gerundio
sorregando






INDICATIVO
Presente
(yo) sorriego
(tu) sorriegas
(el/ella/Ud.) sorriega
(nosotros) sorregamos
(vosotros) sorregáis
(ellos/ellas/Uds.) sorriegan

Pretérito perfecto simple
(yo) sorregué
(tu) sorregaste
(el/ella/Ud.) sorregó
(nosotros) sorregamos
(vosotros) sorregasteis
(ellos/ellas/Uds.) sorregaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he sorregado
(tu) has sorregado
(el/ella/Ud.) ha sorregado
(nosotros) hemos sorregado
(vosotros) habéis sorregado
(ellos/ellas/Uds.) han sorregado

Pretérito imperfecto
(yo) sorregaba
(tu) sorregabas
(el/ella/Ud.) sorregaba
(nosotros) sorregábamos
(vosotros) sorregabais
(ellos/ellas/Uds.) sorregaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había sorregado
(tu) habías sorregado
(el/ella/Ud.) había sorregado
(nosotros) habíamos sorregado
(vosotros) habíais sorregado
(ellos/ellas/Uds.) habían sorregado

Pretérito anterior
(yo) hube sorregado
(tu) hubiste sorregado
(el/ella/Ud.) hubo sorregado
(nosotros) hubimos sorregado
(vosotros) hubisteis sorregado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron sorregado

Futuro simple
(yo) sorregaré
(tu) sorregarás
(el/ella/Ud.) sorregará
(nosotros) sorregaremos
(vosotros) sorregaréis
(ellos/ellas/Uds.) sorregarán

Futuro compuesto
(yo) habré sorregado
(tu) habrás sorregado
(el/ella/Ud.) habrá sorregado
(nosotros) habremos sorregado
(vosotros) habréis sorregado
(ellos/ellas/Uds.) habrán sorregado

Condicional simple
(yo) sorregaría
(tu) sorregarías
(el/ella/Ud.) sorregaría
(nosotros) sorregaríamos
(vosotros) sorregaríais
(ellos/ellas/Uds.) sorregarían

Condicional compuesto
(yo) habría sorregado
(tu) habrías sorregado
(el/ella/Ud.) habría sorregado
(nosotros) habríamos sorregado
(vosotros) habríais sorregado
(ellos/ellas/Uds.) habrían sorregado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) sorriegue
(tu) sorriegues
(el/ella/Ud.) sorriegue
(nosotros) sorreguemos
(vosotros) sorreguéis
(ellos/ellas/Uds.) sorrieguen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya sorregado
(tu) hayas sorregado
(el/ella/Ud.) haya sorregado
(nosotros) hayamos sorregado
(vosotros) hayáis sorregado
(ellos/ellas/Uds.) hayan sorregado

Pretérito imperfecto I
(yo) sorregara
(tu) sorregaras
(el/ella/Ud.) sorregara
(nosotros) sorregáramos
(vosotros) sorregarais
(ellos/ellas/Uds.) sorregaran

Pretérito imperfecto II
(yo) sorregase
(tu) sorregases
(el/ella/Ud.) sorregase
(nosotros) sorregásemos
(vosotros) sorregaseis
(ellos/ellas/Uds.) sorregasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera sorregado
(tu) hubieras sorregado
(el/ella/Ud.) hubiera sorregado
(nosotros) hubiéramos sorregado
(vosotros) hubierais sorregado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran sorregado

Futuro simple
(yo) sorregare
(tu) sorregares
(el/ella/Ud.) sorregare
(nosotros) sorregáremos
(vosotros) sorregareis
(ellos/ellas/Uds.) sorregaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere sorregado
(tu) hubieres sorregado
(el/ella/Ud.) hubiere sorregado
(nosotros) hubiéremos sorregado
(vosotros) hubiereis sorregado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren sorregado

IMPERATIVO
Presente

sorriega (tu)
sorriegue (el/ella/Ud.)
sorreguemos (nosotros)
sorreguéis (vosotros)
sorrieguen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar