sincopado (Traducció Castellà-Valencià)

sincopado -da m. i f. sincopat ( m. ).

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb sincopar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
sincopar






Participio
sincopado
sincopada
sincopados
sincopadas



Gerundio
sincopando






INDICATIVO
Presente
(yo) sincopo
(tu) sincopas
(el/ella/Ud.) sincopa
(nosotros) sincopamos
(vosotros) sincopáis
(ellos/ellas/Uds.) sincopan

Pretérito perfecto simple
(yo) sincopé
(tu) sincopaste
(el/ella/Ud.) sincopó
(nosotros) sincopamos
(vosotros) sincopasteis
(ellos/ellas/Uds.) sincoparon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he sincopado
(tu) has sincopado
(el/ella/Ud.) ha sincopado
(nosotros) hemos sincopado
(vosotros) habéis sincopado
(ellos/ellas/Uds.) han sincopado

Pretérito imperfecto
(yo) sincopaba
(tu) sincopabas
(el/ella/Ud.) sincopaba
(nosotros) sincopábamos
(vosotros) sincopabais
(ellos/ellas/Uds.) sincopaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había sincopado
(tu) habías sincopado
(el/ella/Ud.) había sincopado
(nosotros) habíamos sincopado
(vosotros) habíais sincopado
(ellos/ellas/Uds.) habían sincopado

Pretérito anterior
(yo) hube sincopado
(tu) hubiste sincopado
(el/ella/Ud.) hubo sincopado
(nosotros) hubimos sincopado
(vosotros) hubisteis sincopado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron sincopado

Futuro simple
(yo) sincoparé
(tu) sincoparás
(el/ella/Ud.) sincopará
(nosotros) sincoparemos
(vosotros) sincoparéis
(ellos/ellas/Uds.) sincoparán

Futuro compuesto
(yo) habré sincopado
(tu) habrás sincopado
(el/ella/Ud.) habrá sincopado
(nosotros) habremos sincopado
(vosotros) habréis sincopado
(ellos/ellas/Uds.) habrán sincopado

Condicional simple
(yo) sincoparía
(tu) sincoparías
(el/ella/Ud.) sincoparía
(nosotros) sincoparíamos
(vosotros) sincoparíais
(ellos/ellas/Uds.) sincoparían

Condicional compuesto
(yo) habría sincopado
(tu) habrías sincopado
(el/ella/Ud.) habría sincopado
(nosotros) habríamos sincopado
(vosotros) habríais sincopado
(ellos/ellas/Uds.) habrían sincopado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) sincope
(tu) sincopes
(el/ella/Ud.) sincope
(nosotros) sincopemos
(vosotros) sincopéis
(ellos/ellas/Uds.) sincopen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya sincopado
(tu) hayas sincopado
(el/ella/Ud.) haya sincopado
(nosotros) hayamos sincopado
(vosotros) hayáis sincopado
(ellos/ellas/Uds.) hayan sincopado

Pretérito imperfecto I
(yo) sincopara
(tu) sincoparas
(el/ella/Ud.) sincopara
(nosotros) sincopáramos
(vosotros) sincoparais
(ellos/ellas/Uds.) sincoparan

Pretérito imperfecto II
(yo) sincopase
(tu) sincopases
(el/ella/Ud.) sincopase
(nosotros) sincopásemos
(vosotros) sincopaseis
(ellos/ellas/Uds.) sincopasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera sincopado
(tu) hubieras sincopado
(el/ella/Ud.) hubiera sincopado
(nosotros) hubiéramos sincopado
(vosotros) hubierais sincopado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran sincopado

Futuro simple
(yo) sincopare
(tu) sincopares
(el/ella/Ud.) sincopare
(nosotros) sincopáremos
(vosotros) sincopareis
(ellos/ellas/Uds.) sincoparen

Futuro compuesto
(yo) hubiere sincopado
(tu) hubieres sincopado
(el/ella/Ud.) hubiere sincopado
(nosotros) hubiéremos sincopado
(vosotros) hubiereis sincopado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren sincopado

IMPERATIVO
Presente


sincope (el/ella/Ud.)
sincopemos (nosotros)
sincopad (vosotros)
sincopen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar