orina (Diccionari)

orina
f. FISIOL. Excreció líquida dels renyons conduïda a la bufeta pels urèters i expel·lida per la uretra.

orina (Traducció Valencià-Castellà)

orina f. orina.

orina (Traducció Castellà-Valencià)

orina f. orina.

Segona persona singular Present Imperatiu del verb orinar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
orinar






Participi
orinat
orinada
orinats
orinades



Gerundi
orinant






INDICATIU
Present
(jo) orine
(tu) orines
(ell/ella/vosté) orina
(nosaltres) orinem
(vosaltres) orineu
(ells/elles/vostés) orinen

Perfet
(jo) he orinat
(tu) has orinat
(ell/ella/vosté) ha orinat
(nosaltres) hem orinat
(vosaltres) heu orinat
(ells/elles/vostés) han orinat

Passat simple
(jo) oriní
(tu) orinares
(ell/ella/vosté) orinà
(nosaltres) orinàrem
(vosaltres) orinàreu
(ells/elles/vostés) orinaren

Passat perifràstic
(jo) vaig orinar
(tu) vas (o vares) orinar
(ell/ella/vosté) va orinar
(nosaltres) vam (o vàrem) orinar
(vosaltres) vau (o vàreu) orinar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) orinar

Imperfet
(jo) orinava
(tu) orinaves
(ell/ella/vosté) orinava
(nosaltres) orinàvem
(vosaltres) orinàveu
(ells/elles/vostés) orinaven

Plusquamperfet
(jo) havia orinat
(tu) havies orinat
(ell/ella/vosté) havia orinat
(nosaltres) havíem orinat
(vosaltres) havíeu orinat
(ells/elles/vostés) havien orinat

Passat anterior
(jo) haguí orinat
(tu) hagueres orinat
(ell/ella/vosté) hagué orinat
(nosaltres) haguérem orinat
(vosaltres) haguéreu orinat
(ells/elles/vostés) hagueren orinat

Futur
(jo) orinaré
(tu) orinaràs
(ell/ella/vosté) orinarà
(nosaltres) orinarem
(vosaltres) orinareu
(ells/elles/vostés) orinaran

Futur perfet
(jo) hauré orinat
(tu) hauràs orinat
(ell/ella/vosté) haurà orinat
(nosaltres) haurem orinat
(vosaltres) haureu orinat
(ells/elles/vostés) hauran orinat

Condicional
(jo) orinaria
(tu) orinaries
(ell/ella/vosté) orinaria
(nosaltres) orinaríem
(vosaltres) orinaríeu
(ells/elles/vostés) orinarien

Condicional perfet
(jo) hauria orinat
(tu) hauries orinat
(ell/ella/vosté) hauria orinat
(nosaltres) hauríem orinat
(vosaltres) hauríeu orinat
(ells/elles/vostés) haurien orinat

SUBJUNTIU
Present
(jo) orine
(tu) orines
(ell/ella/vosté) orine
(nosaltres) orinem
(vosaltres) orineu
(ells/elles/vostés) orinen

Perfet
(jo) haja orinat
(tu) hages orinat
(ell/ella/vosté) haja orinat
(nosaltres) hàgem orinat
(vosaltres) hàgeu orinat
(ells/elles/vostés) hagen orinat

Imperfet
(jo) orinara
(tu) orinares
(ell/ella/vosté) orinara
(nosaltres) orinàrem
(vosaltres) orinàreu
(ells/elles/vostés) orinaren

Plusquamperfet
(jo) haguera orinat
(tu) hagueres orinat
(ell/ella/vosté) haguera orinat
(nosaltres) haguérem orinat
(vosaltres) haguéreu orinat
(ells/elles/vostés) hagueren orinat

IMPERATIU
Present

orina (tu)
orine (ell/ella/vosté)
orinem (nosaltres)
orineu (vosaltres)
orinen (ells/elles/vostés)

Tercera persona singular Presente Indicativo del verb orinar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
orinar






Participio
orinado
orinada
orinados
orinadas



Gerundio
orinando






INDICATIVO
Presente
(yo) orino
(tu) orinas
(el/ella/Ud.) orina
(nosotros) orinamos
(vosotros) orináis
(ellos/ellas/Uds.) orinan

Pretérito perfecto simple
(yo) oriné
(tu) orinaste
(el/ella/Ud.) orinó
(nosotros) orinamos
(vosotros) orinasteis
(ellos/ellas/Uds.) orinaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he orinado
(tu) has orinado
(el/ella/Ud.) ha orinado
(nosotros) hemos orinado
(vosotros) habéis orinado
(ellos/ellas/Uds.) han orinado

Pretérito imperfecto
(yo) orinaba
(tu) orinabas
(el/ella/Ud.) orinaba
(nosotros) orinábamos
(vosotros) orinabais
(ellos/ellas/Uds.) orinaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había orinado
(tu) habías orinado
(el/ella/Ud.) había orinado
(nosotros) habíamos orinado
(vosotros) habíais orinado
(ellos/ellas/Uds.) habían orinado

Pretérito anterior
(yo) hube orinado
(tu) hubiste orinado
(el/ella/Ud.) hubo orinado
(nosotros) hubimos orinado
(vosotros) hubisteis orinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron orinado

Futuro simple
(yo) orinaré
(tu) orinarás
(el/ella/Ud.) orinará
(nosotros) orinaremos
(vosotros) orinaréis
(ellos/ellas/Uds.) orinarán

Futuro compuesto
(yo) habré orinado
(tu) habrás orinado
(el/ella/Ud.) habrá orinado
(nosotros) habremos orinado
(vosotros) habréis orinado
(ellos/ellas/Uds.) habrán orinado

Condicional simple
(yo) orinaría
(tu) orinarías
(el/ella/Ud.) orinaría
(nosotros) orinaríamos
(vosotros) orinaríais
(ellos/ellas/Uds.) orinarían

Condicional compuesto
(yo) habría orinado
(tu) habrías orinado
(el/ella/Ud.) habría orinado
(nosotros) habríamos orinado
(vosotros) habríais orinado
(ellos/ellas/Uds.) habrían orinado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) orine
(tu) orines
(el/ella/Ud.) orine
(nosotros) orinemos
(vosotros) orinéis
(ellos/ellas/Uds.) orinen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya orinado
(tu) hayas orinado
(el/ella/Ud.) haya orinado
(nosotros) hayamos orinado
(vosotros) hayáis orinado
(ellos/ellas/Uds.) hayan orinado

Pretérito imperfecto I
(yo) orinara
(tu) orinaras
(el/ella/Ud.) orinara
(nosotros) orináramos
(vosotros) orinarais
(ellos/ellas/Uds.) orinaran

Pretérito imperfecto II
(yo) orinase
(tu) orinases
(el/ella/Ud.) orinase
(nosotros) orinásemos
(vosotros) orinaseis
(ellos/ellas/Uds.) orinasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera orinado
(tu) hubieras orinado
(el/ella/Ud.) hubiera orinado
(nosotros) hubiéramos orinado
(vosotros) hubierais orinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran orinado

Futuro simple
(yo) orinare
(tu) orinares
(el/ella/Ud.) orinare
(nosotros) orináremos
(vosotros) orinareis
(ellos/ellas/Uds.) orinaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere orinado
(tu) hubieres orinado
(el/ella/Ud.) hubiere orinado
(nosotros) hubiéremos orinado
(vosotros) hubiereis orinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren orinado

IMPERATIVO
Presente


orine (el/ella/Ud.)
orinemos (nosotros)
orinad (vosotros)
orinen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar