incomunicado (Traducció Castellà-Valencià)

incomunicado -da adj. incomunicat -ada.

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb incomunicar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
incomunicar






Participio
incomunicado
incomunicada
incomunicados
incomunicadas



Gerundio
incomunicando






INDICATIVO
Presente
(yo) incomunico
(tu) incomunicas
(el/ella/Ud.) incomunica
(nosotros) incomunicamos
(vosotros) incomunicáis
(ellos/ellas/Uds.) incomunican

Pretérito perfecto simple
(yo) incomuniqué
(tu) incomunicaste
(el/ella/Ud.) incomunicó
(nosotros) incomunicamos
(vosotros) incomunicasteis
(ellos/ellas/Uds.) incomunicaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he incomunicado
(tu) has incomunicado
(el/ella/Ud.) ha incomunicado
(nosotros) hemos incomunicado
(vosotros) habéis incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) han incomunicado

Pretérito imperfecto
(yo) incomunicaba
(tu) incomunicabas
(el/ella/Ud.) incomunicaba
(nosotros) incomunicábamos
(vosotros) incomunicabais
(ellos/ellas/Uds.) incomunicaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había incomunicado
(tu) habías incomunicado
(el/ella/Ud.) había incomunicado
(nosotros) habíamos incomunicado
(vosotros) habíais incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) habían incomunicado

Pretérito anterior
(yo) hube incomunicado
(tu) hubiste incomunicado
(el/ella/Ud.) hubo incomunicado
(nosotros) hubimos incomunicado
(vosotros) hubisteis incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron incomunicado

Futuro simple
(yo) incomunicaré
(tu) incomunicarás
(el/ella/Ud.) incomunicará
(nosotros) incomunicaremos
(vosotros) incomunicaréis
(ellos/ellas/Uds.) incomunicarán

Futuro compuesto
(yo) habré incomunicado
(tu) habrás incomunicado
(el/ella/Ud.) habrá incomunicado
(nosotros) habremos incomunicado
(vosotros) habréis incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) habrán incomunicado

Condicional simple
(yo) incomunicaría
(tu) incomunicarías
(el/ella/Ud.) incomunicaría
(nosotros) incomunicaríamos
(vosotros) incomunicaríais
(ellos/ellas/Uds.) incomunicarían

Condicional compuesto
(yo) habría incomunicado
(tu) habrías incomunicado
(el/ella/Ud.) habría incomunicado
(nosotros) habríamos incomunicado
(vosotros) habríais incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) habrían incomunicado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) incomunique
(tu) incomuniques
(el/ella/Ud.) incomunique
(nosotros) incomuniquemos
(vosotros) incomuniquéis
(ellos/ellas/Uds.) incomuniquen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya incomunicado
(tu) hayas incomunicado
(el/ella/Ud.) haya incomunicado
(nosotros) hayamos incomunicado
(vosotros) hayáis incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) hayan incomunicado

Pretérito imperfecto I
(yo) incomunicara
(tu) incomunicaras
(el/ella/Ud.) incomunicara
(nosotros) incomunicáramos
(vosotros) incomunicarais
(ellos/ellas/Uds.) incomunicaran

Pretérito imperfecto II
(yo) incomunicase
(tu) incomunicases
(el/ella/Ud.) incomunicase
(nosotros) incomunicásemos
(vosotros) incomunicaseis
(ellos/ellas/Uds.) incomunicasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera incomunicado
(tu) hubieras incomunicado
(el/ella/Ud.) hubiera incomunicado
(nosotros) hubiéramos incomunicado
(vosotros) hubierais incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran incomunicado

Futuro simple
(yo) incomunicare
(tu) incomunicares
(el/ella/Ud.) incomunicare
(nosotros) incomunicáremos
(vosotros) incomunicareis
(ellos/ellas/Uds.) incomunicaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere incomunicado
(tu) hubieres incomunicado
(el/ella/Ud.) hubiere incomunicado
(nosotros) hubiéremos incomunicado
(vosotros) hubiereis incomunicado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren incomunicado

IMPERATIVO
Presente

incomunica (tu)
incomunique (el/ella/Ud.)
incomuniquemos (nosotros)
incomunicad (vosotros)
incomuniquen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar