hornear (Traducció Castellà-Valencià)

hornear 1. v. tr. [ meter en el horno ] enfornar, fornejar.
2. v. intr. [ hacer de hornero ] fornejar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb hornear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
hornear






Participio
horneado
horneada
horneados
horneadas



Gerundio
horneando






INDICATIVO
Presente
(yo) horneo
(tu) horneas
(el/ella/Ud.) hornea
(nosotros) horneamos
(vosotros) horneáis
(ellos/ellas/Uds.) hornean

Pretérito perfecto simple
(yo) horneé
(tu) horneaste
(el/ella/Ud.) horneó
(nosotros) horneamos
(vosotros) horneasteis
(ellos/ellas/Uds.) hornearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he horneado
(tu) has horneado
(el/ella/Ud.) ha horneado
(nosotros) hemos horneado
(vosotros) habéis horneado
(ellos/ellas/Uds.) han horneado

Pretérito imperfecto
(yo) horneaba
(tu) horneabas
(el/ella/Ud.) horneaba
(nosotros) horneábamos
(vosotros) horneabais
(ellos/ellas/Uds.) horneaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había horneado
(tu) habías horneado
(el/ella/Ud.) había horneado
(nosotros) habíamos horneado
(vosotros) habíais horneado
(ellos/ellas/Uds.) habían horneado

Pretérito anterior
(yo) hube horneado
(tu) hubiste horneado
(el/ella/Ud.) hubo horneado
(nosotros) hubimos horneado
(vosotros) hubisteis horneado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron horneado

Futuro simple
(yo) hornearé
(tu) hornearás
(el/ella/Ud.) horneará
(nosotros) hornearemos
(vosotros) hornearéis
(ellos/ellas/Uds.) hornearán

Futuro compuesto
(yo) habré horneado
(tu) habrás horneado
(el/ella/Ud.) habrá horneado
(nosotros) habremos horneado
(vosotros) habréis horneado
(ellos/ellas/Uds.) habrán horneado

Condicional simple
(yo) hornearía
(tu) hornearías
(el/ella/Ud.) hornearía
(nosotros) hornearíamos
(vosotros) hornearíais
(ellos/ellas/Uds.) hornearían

Condicional compuesto
(yo) habría horneado
(tu) habrías horneado
(el/ella/Ud.) habría horneado
(nosotros) habríamos horneado
(vosotros) habríais horneado
(ellos/ellas/Uds.) habrían horneado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) hornee
(tu) hornees
(el/ella/Ud.) hornee
(nosotros) horneemos
(vosotros) horneéis
(ellos/ellas/Uds.) horneen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya horneado
(tu) hayas horneado
(el/ella/Ud.) haya horneado
(nosotros) hayamos horneado
(vosotros) hayáis horneado
(ellos/ellas/Uds.) hayan horneado

Pretérito imperfecto I
(yo) horneara
(tu) hornearas
(el/ella/Ud.) horneara
(nosotros) horneáramos
(vosotros) hornearais
(ellos/ellas/Uds.) hornearan

Pretérito imperfecto II
(yo) hornease
(tu) horneases
(el/ella/Ud.) hornease
(nosotros) horneásemos
(vosotros) horneaseis
(ellos/ellas/Uds.) horneasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera horneado
(tu) hubieras horneado
(el/ella/Ud.) hubiera horneado
(nosotros) hubiéramos horneado
(vosotros) hubierais horneado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran horneado

Futuro simple
(yo) horneare
(tu) horneares
(el/ella/Ud.) horneare
(nosotros) horneáremos
(vosotros) horneareis
(ellos/ellas/Uds.) hornearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere horneado
(tu) hubieres horneado
(el/ella/Ud.) hubiere horneado
(nosotros) hubiéremos horneado
(vosotros) hubiereis horneado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren horneado

IMPERATIVO
Presente


hornee (el/ella/Ud.)
horneemos (nosotros)
hornead (vosotros)
horneen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar