encestado (Traducció Castellà-Valencià)

encestado -da adj. encistellat -ada, encistellada ( f. ).

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb encestar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
encestar






Participio
encestado
encestada
encestados
encestadas



Gerundio
encestando






INDICATIVO
Presente
(yo) encesto
(tu) encestas
(el/ella/Ud.) encesta
(nosotros) encestamos
(vosotros) encestáis
(ellos/ellas/Uds.) encestan

Pretérito perfecto simple
(yo) encesté
(tu) encestaste
(el/ella/Ud.) encestó
(nosotros) encestamos
(vosotros) encestasteis
(ellos/ellas/Uds.) encestaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he encestado
(tu) has encestado
(el/ella/Ud.) ha encestado
(nosotros) hemos encestado
(vosotros) habéis encestado
(ellos/ellas/Uds.) han encestado

Pretérito imperfecto
(yo) encestaba
(tu) encestabas
(el/ella/Ud.) encestaba
(nosotros) encestábamos
(vosotros) encestabais
(ellos/ellas/Uds.) encestaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había encestado
(tu) habías encestado
(el/ella/Ud.) había encestado
(nosotros) habíamos encestado
(vosotros) habíais encestado
(ellos/ellas/Uds.) habían encestado

Pretérito anterior
(yo) hube encestado
(tu) hubiste encestado
(el/ella/Ud.) hubo encestado
(nosotros) hubimos encestado
(vosotros) hubisteis encestado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron encestado

Futuro simple
(yo) encestaré
(tu) encestarás
(el/ella/Ud.) encestará
(nosotros) encestaremos
(vosotros) encestaréis
(ellos/ellas/Uds.) encestarán

Futuro compuesto
(yo) habré encestado
(tu) habrás encestado
(el/ella/Ud.) habrá encestado
(nosotros) habremos encestado
(vosotros) habréis encestado
(ellos/ellas/Uds.) habrán encestado

Condicional simple
(yo) encestaría
(tu) encestarías
(el/ella/Ud.) encestaría
(nosotros) encestaríamos
(vosotros) encestaríais
(ellos/ellas/Uds.) encestarían

Condicional compuesto
(yo) habría encestado
(tu) habrías encestado
(el/ella/Ud.) habría encestado
(nosotros) habríamos encestado
(vosotros) habríais encestado
(ellos/ellas/Uds.) habrían encestado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) enceste
(tu) encestes
(el/ella/Ud.) enceste
(nosotros) encestemos
(vosotros) encestéis
(ellos/ellas/Uds.) encesten

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya encestado
(tu) hayas encestado
(el/ella/Ud.) haya encestado
(nosotros) hayamos encestado
(vosotros) hayáis encestado
(ellos/ellas/Uds.) hayan encestado

Pretérito imperfecto I
(yo) encestara
(tu) encestaras
(el/ella/Ud.) encestara
(nosotros) encestáramos
(vosotros) encestarais
(ellos/ellas/Uds.) encestaran

Pretérito imperfecto II
(yo) encestase
(tu) encestases
(el/ella/Ud.) encestase
(nosotros) encestásemos
(vosotros) encestaseis
(ellos/ellas/Uds.) encestasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera encestado
(tu) hubieras encestado
(el/ella/Ud.) hubiera encestado
(nosotros) hubiéramos encestado
(vosotros) hubierais encestado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran encestado

Futuro simple
(yo) encestare
(tu) encestares
(el/ella/Ud.) encestare
(nosotros) encestáremos
(vosotros) encestareis
(ellos/ellas/Uds.) encestaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere encestado
(tu) hubieres encestado
(el/ella/Ud.) hubiere encestado
(nosotros) hubiéremos encestado
(vosotros) hubiereis encestado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren encestado

IMPERATIVO
Presente


enceste (el/ella/Ud.)
encestemos (nosotros)
encestad (vosotros)
encesten (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar