confirmando (Traducció Castellà-Valencià)

confirmando -da m. i f. confirmand -a.

Primera persona singular Gerundio Formas Impersonales del verb confirmar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
confirmar






Participio
confirmado
confirmada
confirmados
confirmadas



Gerundio
confirmando






INDICATIVO
Presente
(yo) confirmo
(tu) confirmas
(el/ella/Ud.) confirma
(nosotros) confirmamos
(vosotros) confirmáis
(ellos/ellas/Uds.) confirman

Pretérito perfecto simple
(yo) confirmé
(tu) confirmaste
(el/ella/Ud.) confirmó
(nosotros) confirmamos
(vosotros) confirmasteis
(ellos/ellas/Uds.) confirmaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he confirmado
(tu) has confirmado
(el/ella/Ud.) ha confirmado
(nosotros) hemos confirmado
(vosotros) habéis confirmado
(ellos/ellas/Uds.) han confirmado

Pretérito imperfecto
(yo) confirmaba
(tu) confirmabas
(el/ella/Ud.) confirmaba
(nosotros) confirmábamos
(vosotros) confirmabais
(ellos/ellas/Uds.) confirmaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había confirmado
(tu) habías confirmado
(el/ella/Ud.) había confirmado
(nosotros) habíamos confirmado
(vosotros) habíais confirmado
(ellos/ellas/Uds.) habían confirmado

Pretérito anterior
(yo) hube confirmado
(tu) hubiste confirmado
(el/ella/Ud.) hubo confirmado
(nosotros) hubimos confirmado
(vosotros) hubisteis confirmado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron confirmado

Futuro simple
(yo) confirmaré
(tu) confirmarás
(el/ella/Ud.) confirmará
(nosotros) confirmaremos
(vosotros) confirmaréis
(ellos/ellas/Uds.) confirmarán

Futuro compuesto
(yo) habré confirmado
(tu) habrás confirmado
(el/ella/Ud.) habrá confirmado
(nosotros) habremos confirmado
(vosotros) habréis confirmado
(ellos/ellas/Uds.) habrán confirmado

Condicional simple
(yo) confirmaría
(tu) confirmarías
(el/ella/Ud.) confirmaría
(nosotros) confirmaríamos
(vosotros) confirmaríais
(ellos/ellas/Uds.) confirmarían

Condicional compuesto
(yo) habría confirmado
(tu) habrías confirmado
(el/ella/Ud.) habría confirmado
(nosotros) habríamos confirmado
(vosotros) habríais confirmado
(ellos/ellas/Uds.) habrían confirmado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) confirme
(tu) confirmes
(el/ella/Ud.) confirme
(nosotros) confirmemos
(vosotros) confirméis
(ellos/ellas/Uds.) confirmen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya confirmado
(tu) hayas confirmado
(el/ella/Ud.) haya confirmado
(nosotros) hayamos confirmado
(vosotros) hayáis confirmado
(ellos/ellas/Uds.) hayan confirmado

Pretérito imperfecto I
(yo) confirmara
(tu) confirmaras
(el/ella/Ud.) confirmara
(nosotros) confirmáramos
(vosotros) confirmarais
(ellos/ellas/Uds.) confirmaran

Pretérito imperfecto II
(yo) confirmase
(tu) confirmases
(el/ella/Ud.) confirmase
(nosotros) confirmásemos
(vosotros) confirmaseis
(ellos/ellas/Uds.) confirmasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera confirmado
(tu) hubieras confirmado
(el/ella/Ud.) hubiera confirmado
(nosotros) hubiéramos confirmado
(vosotros) hubierais confirmado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran confirmado

Futuro simple
(yo) confirmare
(tu) confirmares
(el/ella/Ud.) confirmare
(nosotros) confirmáremos
(vosotros) confirmareis
(ellos/ellas/Uds.) confirmaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere confirmado
(tu) hubieres confirmado
(el/ella/Ud.) hubiere confirmado
(nosotros) hubiéremos confirmado
(vosotros) hubiereis confirmado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren confirmado

IMPERATIVO
Presente


confirme (el/ella/Ud.)
confirmemos (nosotros)
confirmad (vosotros)
confirmen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar