chinchar (Traducció Castellà-Valencià)

chinchar v. tr. i pron. 1. emprenyar ( v. tr. ),, empipar ( v. tr. ). Siempre està chinchándome. ® Sempre està emprenyant-me.
2. fotre's, fer-se fotre. Ahora que se chinche! ® Ara que es fota!

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb chinchar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
chinchar






Participio
chinchado
chinchada
chinchados
chinchadas



Gerundio
chinchando






INDICATIVO
Presente
(yo) chincho
(tu) chinchas
(el/ella/Ud.) chincha
(nosotros) chinchamos
(vosotros) chincháis
(ellos/ellas/Uds.) chinchan

Pretérito perfecto simple
(yo) chinché
(tu) chinchaste
(el/ella/Ud.) chinchó
(nosotros) chinchamos
(vosotros) chinchasteis
(ellos/ellas/Uds.) chincharon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he chinchado
(tu) has chinchado
(el/ella/Ud.) ha chinchado
(nosotros) hemos chinchado
(vosotros) habéis chinchado
(ellos/ellas/Uds.) han chinchado

Pretérito imperfecto
(yo) chinchaba
(tu) chinchabas
(el/ella/Ud.) chinchaba
(nosotros) chinchábamos
(vosotros) chinchabais
(ellos/ellas/Uds.) chinchaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había chinchado
(tu) habías chinchado
(el/ella/Ud.) había chinchado
(nosotros) habíamos chinchado
(vosotros) habíais chinchado
(ellos/ellas/Uds.) habían chinchado

Pretérito anterior
(yo) hube chinchado
(tu) hubiste chinchado
(el/ella/Ud.) hubo chinchado
(nosotros) hubimos chinchado
(vosotros) hubisteis chinchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron chinchado

Futuro simple
(yo) chincharé
(tu) chincharás
(el/ella/Ud.) chinchará
(nosotros) chincharemos
(vosotros) chincharéis
(ellos/ellas/Uds.) chincharán

Futuro compuesto
(yo) habré chinchado
(tu) habrás chinchado
(el/ella/Ud.) habrá chinchado
(nosotros) habremos chinchado
(vosotros) habréis chinchado
(ellos/ellas/Uds.) habrán chinchado

Condicional simple
(yo) chincharía
(tu) chincharías
(el/ella/Ud.) chincharía
(nosotros) chincharíamos
(vosotros) chincharíais
(ellos/ellas/Uds.) chincharían

Condicional compuesto
(yo) habría chinchado
(tu) habrías chinchado
(el/ella/Ud.) habría chinchado
(nosotros) habríamos chinchado
(vosotros) habríais chinchado
(ellos/ellas/Uds.) habrían chinchado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) chinche
(tu) chinches
(el/ella/Ud.) chinche
(nosotros) chinchemos
(vosotros) chinchéis
(ellos/ellas/Uds.) chinchen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya chinchado
(tu) hayas chinchado
(el/ella/Ud.) haya chinchado
(nosotros) hayamos chinchado
(vosotros) hayáis chinchado
(ellos/ellas/Uds.) hayan chinchado

Pretérito imperfecto I
(yo) chinchara
(tu) chincharas
(el/ella/Ud.) chinchara
(nosotros) chincháramos
(vosotros) chincharais
(ellos/ellas/Uds.) chincharan

Pretérito imperfecto II
(yo) chinchase
(tu) chinchases
(el/ella/Ud.) chinchase
(nosotros) chinchásemos
(vosotros) chinchaseis
(ellos/ellas/Uds.) chinchasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera chinchado
(tu) hubieras chinchado
(el/ella/Ud.) hubiera chinchado
(nosotros) hubiéramos chinchado
(vosotros) hubierais chinchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran chinchado

Futuro simple
(yo) chinchare
(tu) chinchares
(el/ella/Ud.) chinchare
(nosotros) chincháremos
(vosotros) chinchareis
(ellos/ellas/Uds.) chincharen

Futuro compuesto
(yo) hubiere chinchado
(tu) hubieres chinchado
(el/ella/Ud.) hubiere chinchado
(nosotros) hubiéremos chinchado
(vosotros) hubiereis chinchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren chinchado

IMPERATIVO
Presente


chinche (el/ella/Ud.)
chinchemos (nosotros)
chinchad (vosotros)
chinchen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar