{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
centumvir (Diccionari)
centumvir
m. HIST.
En l'antiga Roma, cada un dels membres d'un tribunal encarregat de jutjar els assumptes privats, sobretot els de l'herència.
centumvir (Traducció Valencià-Castellà)
centumvir
m.
centunviro.
Et pot interessar
afanar
arcaïtzant
artificialización
brescadura
clavícula
concrecionado
confiar
crancelín
desarticulat
deshonestar
edrioftalmo
espurjenar
falacrocorácidos
fe
gegantinament
maniobrer
obligar
penjador
privilegiatiu
vanagloriejar