afrancesado (Traducció Castellà-Valencià)

afrancesado -da adj. i m. i f. afrancesat -ada.

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb afrancesar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
afrancesar






Participio
afrancesado
afrancesada
afrancesados
afrancesadas



Gerundio
afrancesando






INDICATIVO
Presente
(yo) afranceso
(tu) afrancesas
(el/ella/Ud.) afrancesa
(nosotros) afrancesamos
(vosotros) afrancesáis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesan

Pretérito perfecto simple
(yo) afrancesé
(tu) afrancesaste
(el/ella/Ud.) afrancesó
(nosotros) afrancesamos
(vosotros) afrancesasteis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he afrancesado
(tu) has afrancesado
(el/ella/Ud.) ha afrancesado
(nosotros) hemos afrancesado
(vosotros) habéis afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) han afrancesado

Pretérito imperfecto
(yo) afrancesaba
(tu) afrancesabas
(el/ella/Ud.) afrancesaba
(nosotros) afrancesábamos
(vosotros) afrancesabais
(ellos/ellas/Uds.) afrancesaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había afrancesado
(tu) habías afrancesado
(el/ella/Ud.) había afrancesado
(nosotros) habíamos afrancesado
(vosotros) habíais afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) habían afrancesado

Pretérito anterior
(yo) hube afrancesado
(tu) hubiste afrancesado
(el/ella/Ud.) hubo afrancesado
(nosotros) hubimos afrancesado
(vosotros) hubisteis afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron afrancesado

Futuro simple
(yo) afrancesaré
(tu) afrancesarás
(el/ella/Ud.) afrancesará
(nosotros) afrancesaremos
(vosotros) afrancesaréis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesarán

Futuro compuesto
(yo) habré afrancesado
(tu) habrás afrancesado
(el/ella/Ud.) habrá afrancesado
(nosotros) habremos afrancesado
(vosotros) habréis afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) habrán afrancesado

Condicional simple
(yo) afrancesaría
(tu) afrancesarías
(el/ella/Ud.) afrancesaría
(nosotros) afrancesaríamos
(vosotros) afrancesaríais
(ellos/ellas/Uds.) afrancesarían

Condicional compuesto
(yo) habría afrancesado
(tu) habrías afrancesado
(el/ella/Ud.) habría afrancesado
(nosotros) habríamos afrancesado
(vosotros) habríais afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) habrían afrancesado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) afrancese
(tu) afranceses
(el/ella/Ud.) afrancese
(nosotros) afrancesemos
(vosotros) afranceséis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya afrancesado
(tu) hayas afrancesado
(el/ella/Ud.) haya afrancesado
(nosotros) hayamos afrancesado
(vosotros) hayáis afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) hayan afrancesado

Pretérito imperfecto I
(yo) afrancesara
(tu) afrancesaras
(el/ella/Ud.) afrancesara
(nosotros) afrancesáramos
(vosotros) afrancesarais
(ellos/ellas/Uds.) afrancesaran

Pretérito imperfecto II
(yo) afrancesase
(tu) afrancesases
(el/ella/Ud.) afrancesase
(nosotros) afrancesásemos
(vosotros) afrancesaseis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera afrancesado
(tu) hubieras afrancesado
(el/ella/Ud.) hubiera afrancesado
(nosotros) hubiéramos afrancesado
(vosotros) hubierais afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran afrancesado

Futuro simple
(yo) afrancesare
(tu) afrancesares
(el/ella/Ud.) afrancesare
(nosotros) afrancesáremos
(vosotros) afrancesareis
(ellos/ellas/Uds.) afrancesaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere afrancesado
(tu) hubieres afrancesado
(el/ella/Ud.) hubiere afrancesado
(nosotros) hubiéremos afrancesado
(vosotros) hubiereis afrancesado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren afrancesado

IMPERATIVO
Presente


afrancese (el/ella/Ud.)
afrancesemos (nosotros)
afrancesad (vosotros)
afrancesen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar