sorteo (Traducció Castellà-Valencià)

sorteo m. sorteig.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb sortear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
sortear






Participio
sorteado
sorteada
sorteados
sorteadas



Gerundio
sorteando






INDICATIVO
Presente
(yo) sorteo
(tu) sorteas
(el/ella/Ud.) sortea
(nosotros) sorteamos
(vosotros) sorteáis
(ellos/ellas/Uds.) sortean

Pretérito perfecto simple
(yo) sorteé
(tu) sorteaste
(el/ella/Ud.) sorteó
(nosotros) sorteamos
(vosotros) sorteasteis
(ellos/ellas/Uds.) sortearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he sorteado
(tu) has sorteado
(el/ella/Ud.) ha sorteado
(nosotros) hemos sorteado
(vosotros) habéis sorteado
(ellos/ellas/Uds.) han sorteado

Pretérito imperfecto
(yo) sorteaba
(tu) sorteabas
(el/ella/Ud.) sorteaba
(nosotros) sorteábamos
(vosotros) sorteabais
(ellos/ellas/Uds.) sorteaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había sorteado
(tu) habías sorteado
(el/ella/Ud.) había sorteado
(nosotros) habíamos sorteado
(vosotros) habíais sorteado
(ellos/ellas/Uds.) habían sorteado

Pretérito anterior
(yo) hube sorteado
(tu) hubiste sorteado
(el/ella/Ud.) hubo sorteado
(nosotros) hubimos sorteado
(vosotros) hubisteis sorteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron sorteado

Futuro simple
(yo) sortearé
(tu) sortearás
(el/ella/Ud.) sorteará
(nosotros) sortearemos
(vosotros) sortearéis
(ellos/ellas/Uds.) sortearán

Futuro compuesto
(yo) habré sorteado
(tu) habrás sorteado
(el/ella/Ud.) habrá sorteado
(nosotros) habremos sorteado
(vosotros) habréis sorteado
(ellos/ellas/Uds.) habrán sorteado

Condicional simple
(yo) sortearía
(tu) sortearías
(el/ella/Ud.) sortearía
(nosotros) sortearíamos
(vosotros) sortearíais
(ellos/ellas/Uds.) sortearían

Condicional compuesto
(yo) habría sorteado
(tu) habrías sorteado
(el/ella/Ud.) habría sorteado
(nosotros) habríamos sorteado
(vosotros) habríais sorteado
(ellos/ellas/Uds.) habrían sorteado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) sortee
(tu) sortees
(el/ella/Ud.) sortee
(nosotros) sorteemos
(vosotros) sorteéis
(ellos/ellas/Uds.) sorteen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya sorteado
(tu) hayas sorteado
(el/ella/Ud.) haya sorteado
(nosotros) hayamos sorteado
(vosotros) hayáis sorteado
(ellos/ellas/Uds.) hayan sorteado

Pretérito imperfecto I
(yo) sorteara
(tu) sortearas
(el/ella/Ud.) sorteara
(nosotros) sorteáramos
(vosotros) sortearais
(ellos/ellas/Uds.) sortearan

Pretérito imperfecto II
(yo) sortease
(tu) sorteases
(el/ella/Ud.) sortease
(nosotros) sorteásemos
(vosotros) sorteaseis
(ellos/ellas/Uds.) sorteasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera sorteado
(tu) hubieras sorteado
(el/ella/Ud.) hubiera sorteado
(nosotros) hubiéramos sorteado
(vosotros) hubierais sorteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran sorteado

Futuro simple
(yo) sorteare
(tu) sorteares
(el/ella/Ud.) sorteare
(nosotros) sorteáremos
(vosotros) sorteareis
(ellos/ellas/Uds.) sortearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere sorteado
(tu) hubieres sorteado
(el/ella/Ud.) hubiere sorteado
(nosotros) hubiéremos sorteado
(vosotros) hubiereis sorteado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren sorteado

IMPERATIVO
Presente


sortee (el/ella/Ud.)
sorteemos (nosotros)
sortead (vosotros)
sorteen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar