pignorada (Traducció Castellà-Valencià)

pignorada f. penyorada.

Segona persona singular Participi Formes Impersonals del verb pignorar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
pignorar






Participi
pignorat
pignorada
pignorats
pignorades



Gerundi
pignorant






INDICATIU
Present
(jo) pignore
(tu) pignores
(ell/ella/vosté) pignora
(nosaltres) pignorem
(vosaltres) pignoreu
(ells/elles/vostés) pignoren

Perfet
(jo) he pignorat
(tu) has pignorat
(ell/ella/vosté) ha pignorat
(nosaltres) hem pignorat
(vosaltres) heu pignorat
(ells/elles/vostés) han pignorat

Passat simple
(jo) pignorí
(tu) pignorares
(ell/ella/vosté) pignorà
(nosaltres) pignoràrem
(vosaltres) pignoràreu
(ells/elles/vostés) pignoraren

Passat perifràstic
(jo) vaig pignorar
(tu) vas (o vares) pignorar
(ell/ella/vosté) va pignorar
(nosaltres) vam (o vàrem) pignorar
(vosaltres) vau (o vàreu) pignorar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) pignorar

Imperfet
(jo) pignorava
(tu) pignoraves
(ell/ella/vosté) pignorava
(nosaltres) pignoràvem
(vosaltres) pignoràveu
(ells/elles/vostés) pignoraven

Plusquamperfet
(jo) havia pignorat
(tu) havies pignorat
(ell/ella/vosté) havia pignorat
(nosaltres) havíem pignorat
(vosaltres) havíeu pignorat
(ells/elles/vostés) havien pignorat

Passat anterior
(jo) haguí pignorat
(tu) hagueres pignorat
(ell/ella/vosté) hagué pignorat
(nosaltres) haguérem pignorat
(vosaltres) haguéreu pignorat
(ells/elles/vostés) hagueren pignorat

Futur
(jo) pignoraré
(tu) pignoraràs
(ell/ella/vosté) pignorarà
(nosaltres) pignorarem
(vosaltres) pignorareu
(ells/elles/vostés) pignoraran

Futur perfet
(jo) hauré pignorat
(tu) hauràs pignorat
(ell/ella/vosté) haurà pignorat
(nosaltres) haurem pignorat
(vosaltres) haureu pignorat
(ells/elles/vostés) hauran pignorat

Condicional
(jo) pignoraria
(tu) pignoraries
(ell/ella/vosté) pignoraria
(nosaltres) pignoraríem
(vosaltres) pignoraríeu
(ells/elles/vostés) pignorarien

Condicional perfet
(jo) hauria pignorat
(tu) hauries pignorat
(ell/ella/vosté) hauria pignorat
(nosaltres) hauríem pignorat
(vosaltres) hauríeu pignorat
(ells/elles/vostés) haurien pignorat

SUBJUNTIU
Present
(jo) pignore
(tu) pignores
(ell/ella/vosté) pignore
(nosaltres) pignorem
(vosaltres) pignoreu
(ells/elles/vostés) pignoren

Perfet
(jo) haja pignorat
(tu) hages pignorat
(ell/ella/vosté) haja pignorat
(nosaltres) hàgem pignorat
(vosaltres) hàgeu pignorat
(ells/elles/vostés) hagen pignorat

Imperfet
(jo) pignorara
(tu) pignorares
(ell/ella/vosté) pignorara
(nosaltres) pignoràrem
(vosaltres) pignoràreu
(ells/elles/vostés) pignoraren

Plusquamperfet
(jo) haguera pignorat
(tu) hagueres pignorat
(ell/ella/vosté) haguera pignorat
(nosaltres) haguérem pignorat
(vosaltres) haguéreu pignorat
(ells/elles/vostés) hagueren pignorat

IMPERATIU
Present

pignora (tu)
pignore (ell/ella/vosté)
pignorem (nosaltres)
pignoreu (vosaltres)
pignoren (ells/elles/vostés)

Segona persona singular Participio Formas Impersonales del verb pignorar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
pignorar






Participio
pignorado
pignorada
pignorados
pignoradas



Gerundio
pignorando






INDICATIVO
Presente
(yo) pignoro
(tu) pignoras
(el/ella/Ud.) pignora
(nosotros) pignoramos
(vosotros) pignoráis
(ellos/ellas/Uds.) pignoran

Pretérito perfecto simple
(yo) pignoré
(tu) pignoraste
(el/ella/Ud.) pignoró
(nosotros) pignoramos
(vosotros) pignorasteis
(ellos/ellas/Uds.) pignoraron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he pignorado
(tu) has pignorado
(el/ella/Ud.) ha pignorado
(nosotros) hemos pignorado
(vosotros) habéis pignorado
(ellos/ellas/Uds.) han pignorado

Pretérito imperfecto
(yo) pignoraba
(tu) pignorabas
(el/ella/Ud.) pignoraba
(nosotros) pignorábamos
(vosotros) pignorabais
(ellos/ellas/Uds.) pignoraban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había pignorado
(tu) habías pignorado
(el/ella/Ud.) había pignorado
(nosotros) habíamos pignorado
(vosotros) habíais pignorado
(ellos/ellas/Uds.) habían pignorado

Pretérito anterior
(yo) hube pignorado
(tu) hubiste pignorado
(el/ella/Ud.) hubo pignorado
(nosotros) hubimos pignorado
(vosotros) hubisteis pignorado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron pignorado

Futuro simple
(yo) pignoraré
(tu) pignorarás
(el/ella/Ud.) pignorará
(nosotros) pignoraremos
(vosotros) pignoraréis
(ellos/ellas/Uds.) pignorarán

Futuro compuesto
(yo) habré pignorado
(tu) habrás pignorado
(el/ella/Ud.) habrá pignorado
(nosotros) habremos pignorado
(vosotros) habréis pignorado
(ellos/ellas/Uds.) habrán pignorado

Condicional simple
(yo) pignoraría
(tu) pignorarías
(el/ella/Ud.) pignoraría
(nosotros) pignoraríamos
(vosotros) pignoraríais
(ellos/ellas/Uds.) pignorarían

Condicional compuesto
(yo) habría pignorado
(tu) habrías pignorado
(el/ella/Ud.) habría pignorado
(nosotros) habríamos pignorado
(vosotros) habríais pignorado
(ellos/ellas/Uds.) habrían pignorado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) pignore
(tu) pignores
(el/ella/Ud.) pignore
(nosotros) pignoremos
(vosotros) pignoréis
(ellos/ellas/Uds.) pignoren

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya pignorado
(tu) hayas pignorado
(el/ella/Ud.) haya pignorado
(nosotros) hayamos pignorado
(vosotros) hayáis pignorado
(ellos/ellas/Uds.) hayan pignorado

Pretérito imperfecto I
(yo) pignorara
(tu) pignoraras
(el/ella/Ud.) pignorara
(nosotros) pignoráramos
(vosotros) pignorarais
(ellos/ellas/Uds.) pignoraran

Pretérito imperfecto II
(yo) pignorase
(tu) pignorases
(el/ella/Ud.) pignorase
(nosotros) pignorásemos
(vosotros) pignoraseis
(ellos/ellas/Uds.) pignorasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera pignorado
(tu) hubieras pignorado
(el/ella/Ud.) hubiera pignorado
(nosotros) hubiéramos pignorado
(vosotros) hubierais pignorado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran pignorado

Futuro simple
(yo) pignorare
(tu) pignorares
(el/ella/Ud.) pignorare
(nosotros) pignoráremos
(vosotros) pignorareis
(ellos/ellas/Uds.) pignoraren

Futuro compuesto
(yo) hubiere pignorado
(tu) hubieres pignorado
(el/ella/Ud.) hubiere pignorado
(nosotros) hubiéremos pignorado
(vosotros) hubiereis pignorado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren pignorado

IMPERATIVO
Presente


pignore (el/ella/Ud.)
pignoremos (nosotros)
pignorad (vosotros)
pignoren (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar