naturalizar (Traducció Castellà-Valencià)

naturalizar v. tr. naturalitzar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb naturalizar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
naturalizar






Participio
naturalizado
naturalizada
naturalizados
naturalizadas



Gerundio
naturalizando






INDICATIVO
Presente
(yo) naturalizo
(tu) naturalizas
(el/ella/Ud.) naturaliza
(nosotros) naturalizamos
(vosotros) naturalizáis
(ellos/ellas/Uds.) naturalizan

Pretérito perfecto simple
(yo) naturalicé
(tu) naturalizaste
(el/ella/Ud.) naturalizó
(nosotros) naturalizamos
(vosotros) naturalizasteis
(ellos/ellas/Uds.) naturalizaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he naturalizado
(tu) has naturalizado
(el/ella/Ud.) ha naturalizado
(nosotros) hemos naturalizado
(vosotros) habéis naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) han naturalizado

Pretérito imperfecto
(yo) naturalizaba
(tu) naturalizabas
(el/ella/Ud.) naturalizaba
(nosotros) naturalizábamos
(vosotros) naturalizabais
(ellos/ellas/Uds.) naturalizaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había naturalizado
(tu) habías naturalizado
(el/ella/Ud.) había naturalizado
(nosotros) habíamos naturalizado
(vosotros) habíais naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) habían naturalizado

Pretérito anterior
(yo) hube naturalizado
(tu) hubiste naturalizado
(el/ella/Ud.) hubo naturalizado
(nosotros) hubimos naturalizado
(vosotros) hubisteis naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron naturalizado

Futuro simple
(yo) naturalizaré
(tu) naturalizarás
(el/ella/Ud.) naturalizará
(nosotros) naturalizaremos
(vosotros) naturalizaréis
(ellos/ellas/Uds.) naturalizarán

Futuro compuesto
(yo) habré naturalizado
(tu) habrás naturalizado
(el/ella/Ud.) habrá naturalizado
(nosotros) habremos naturalizado
(vosotros) habréis naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) habrán naturalizado

Condicional simple
(yo) naturalizaría
(tu) naturalizarías
(el/ella/Ud.) naturalizaría
(nosotros) naturalizaríamos
(vosotros) naturalizaríais
(ellos/ellas/Uds.) naturalizarían

Condicional compuesto
(yo) habría naturalizado
(tu) habrías naturalizado
(el/ella/Ud.) habría naturalizado
(nosotros) habríamos naturalizado
(vosotros) habríais naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) habrían naturalizado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) naturalice
(tu) naturalices
(el/ella/Ud.) naturalice
(nosotros) naturalicemos
(vosotros) naturalicéis
(ellos/ellas/Uds.) naturalicen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya naturalizado
(tu) hayas naturalizado
(el/ella/Ud.) haya naturalizado
(nosotros) hayamos naturalizado
(vosotros) hayáis naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) hayan naturalizado

Pretérito imperfecto I
(yo) naturalizara
(tu) naturalizaras
(el/ella/Ud.) naturalizara
(nosotros) naturalizáramos
(vosotros) naturalizarais
(ellos/ellas/Uds.) naturalizaran

Pretérito imperfecto II
(yo) naturalizase
(tu) naturalizases
(el/ella/Ud.) naturalizase
(nosotros) naturalizásemos
(vosotros) naturalizaseis
(ellos/ellas/Uds.) naturalizasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera naturalizado
(tu) hubieras naturalizado
(el/ella/Ud.) hubiera naturalizado
(nosotros) hubiéramos naturalizado
(vosotros) hubierais naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran naturalizado

Futuro simple
(yo) naturalizare
(tu) naturalizares
(el/ella/Ud.) naturalizare
(nosotros) naturalizáremos
(vosotros) naturalizareis
(ellos/ellas/Uds.) naturalizaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere naturalizado
(tu) hubieres naturalizado
(el/ella/Ud.) hubiere naturalizado
(nosotros) hubiéremos naturalizado
(vosotros) hubiereis naturalizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren naturalizado

IMPERATIVO
Presente

naturaliza (tu)
naturalice (el/ella/Ud.)
naturalicemos (nosotros)
naturalizad (vosotros)
naturalicen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar