ennuegar (Diccionari)

ennuegar
1. v. pron. Sentir-se, algú, impedida la respiració perquè alguna cosa se li han entravessat en la gola. S'ha ennuegat amb una espina.
2. a. v. pron. [ p. ext. ] S'ennuegaven de tant de riure.
b. v. tr. [ p. ext. ] L'emoció m'ennuegava, no vaig poder contestar.
3. v. tr. [ fig. ] Carregar, causar tedi. Sempre conta les mateixes històries: la veritat, m'ennuega.

ennuegar (Traducció Valencià-Castellà)

ennuegar v. pron..

Primera persona singular Infinitiu Formes Impersonals del verb ennuegar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
ennuegar






Participi
ennuegat
ennuegada
ennuegats
ennuegades



Gerundi
ennuegant






INDICATIU
Present
(jo) ennuegue
(tu) ennuegues
(ell/ella/vosté) ennuega
(nosaltres) ennueguem
(vosaltres) ennuegueu
(ells/elles/vostés) ennueguen

Perfet
(jo) he ennuegat
(tu) has ennuegat
(ell/ella/vosté) ha ennuegat
(nosaltres) hem ennuegat
(vosaltres) heu ennuegat
(ells/elles/vostés) han ennuegat

Passat simple
(jo) ennueguí
(tu) ennuegares
(ell/ella/vosté) ennuegà
(nosaltres) ennuegàrem
(vosaltres) ennuegàreu
(ells/elles/vostés) ennuegaren

Passat perifràstic
(jo) vaig ennuegar
(tu) vas (o vares) ennuegar
(ell/ella/vosté) va ennuegar
(nosaltres) vam (o vàrem) ennuegar
(vosaltres) vau (o vàreu) ennuegar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) ennuegar

Imperfet
(jo) ennuegava
(tu) ennuegaves
(ell/ella/vosté) ennuegava
(nosaltres) ennuegàvem
(vosaltres) ennuegàveu
(ells/elles/vostés) ennuegaven

Plusquamperfet
(jo) havia ennuegat
(tu) havies ennuegat
(ell/ella/vosté) havia ennuegat
(nosaltres) havíem ennuegat
(vosaltres) havíeu ennuegat
(ells/elles/vostés) havien ennuegat

Passat anterior
(jo) haguí ennuegat
(tu) hagueres ennuegat
(ell/ella/vosté) hagué ennuegat
(nosaltres) haguérem ennuegat
(vosaltres) haguéreu ennuegat
(ells/elles/vostés) hagueren ennuegat

Futur
(jo) ennuegaré
(tu) ennuegaràs
(ell/ella/vosté) ennuegarà
(nosaltres) ennuegarem
(vosaltres) ennuegareu
(ells/elles/vostés) ennuegaran

Futur perfet
(jo) hauré ennuegat
(tu) hauràs ennuegat
(ell/ella/vosté) haurà ennuegat
(nosaltres) haurem ennuegat
(vosaltres) haureu ennuegat
(ells/elles/vostés) hauran ennuegat

Condicional
(jo) ennuegaria
(tu) ennuegaries
(ell/ella/vosté) ennuegaria
(nosaltres) ennuegaríem
(vosaltres) ennuegaríeu
(ells/elles/vostés) ennuegarien

Condicional perfet
(jo) hauria ennuegat
(tu) hauries ennuegat
(ell/ella/vosté) hauria ennuegat
(nosaltres) hauríem ennuegat
(vosaltres) hauríeu ennuegat
(ells/elles/vostés) haurien ennuegat

SUBJUNTIU
Present
(jo) ennuegue
(tu) ennuegues
(ell/ella/vosté) ennuegue
(nosaltres) ennueguem
(vosaltres) ennuegueu
(ells/elles/vostés) ennueguen

Perfet
(jo) haja ennuegat
(tu) hages ennuegat
(ell/ella/vosté) haja ennuegat
(nosaltres) hàgem ennuegat
(vosaltres) hàgeu ennuegat
(ells/elles/vostés) hagen ennuegat

Imperfet
(jo) ennuegara
(tu) ennuegares
(ell/ella/vosté) ennuegara
(nosaltres) ennuegàrem
(vosaltres) ennuegàreu
(ells/elles/vostés) ennuegaren

Plusquamperfet
(jo) haguera ennuegat
(tu) hagueres ennuegat
(ell/ella/vosté) haguera ennuegat
(nosaltres) haguérem ennuegat
(vosaltres) haguéreu ennuegat
(ells/elles/vostés) hagueren ennuegat

IMPERATIU
Present

ennuega (tu)
ennuegue (ell/ella/vosté)
ennueguem (nosaltres)
ennuegueu (vosaltres)
ennueguen (ells/elles/vostés)

Et pot interessar