enarbolado (Traducció Castellà-Valencià)

enarbolado m. enarborat.

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb enarbolar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
enarbolar






Participio
enarbolado
enarbolada
enarbolados
enarboladas



Gerundio
enarbolando






INDICATIVO
Presente
(yo) enarbolo
(tu) enarbolas
(el/ella/Ud.) enarbola
(nosotros) enarbolamos
(vosotros) enarboláis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolan

Pretérito perfecto simple
(yo) enarbolé
(tu) enarbolaste
(el/ella/Ud.) enarboló
(nosotros) enarbolamos
(vosotros) enarbolasteis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he enarbolado
(tu) has enarbolado
(el/ella/Ud.) ha enarbolado
(nosotros) hemos enarbolado
(vosotros) habéis enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) han enarbolado

Pretérito imperfecto
(yo) enarbolaba
(tu) enarbolabas
(el/ella/Ud.) enarbolaba
(nosotros) enarbolábamos
(vosotros) enarbolabais
(ellos/ellas/Uds.) enarbolaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había enarbolado
(tu) habías enarbolado
(el/ella/Ud.) había enarbolado
(nosotros) habíamos enarbolado
(vosotros) habíais enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) habían enarbolado

Pretérito anterior
(yo) hube enarbolado
(tu) hubiste enarbolado
(el/ella/Ud.) hubo enarbolado
(nosotros) hubimos enarbolado
(vosotros) hubisteis enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron enarbolado

Futuro simple
(yo) enarbolaré
(tu) enarbolarás
(el/ella/Ud.) enarbolará
(nosotros) enarbolaremos
(vosotros) enarbolaréis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolarán

Futuro compuesto
(yo) habré enarbolado
(tu) habrás enarbolado
(el/ella/Ud.) habrá enarbolado
(nosotros) habremos enarbolado
(vosotros) habréis enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) habrán enarbolado

Condicional simple
(yo) enarbolaría
(tu) enarbolarías
(el/ella/Ud.) enarbolaría
(nosotros) enarbolaríamos
(vosotros) enarbolaríais
(ellos/ellas/Uds.) enarbolarían

Condicional compuesto
(yo) habría enarbolado
(tu) habrías enarbolado
(el/ella/Ud.) habría enarbolado
(nosotros) habríamos enarbolado
(vosotros) habríais enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) habrían enarbolado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) enarbole
(tu) enarboles
(el/ella/Ud.) enarbole
(nosotros) enarbolemos
(vosotros) enarboléis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya enarbolado
(tu) hayas enarbolado
(el/ella/Ud.) haya enarbolado
(nosotros) hayamos enarbolado
(vosotros) hayáis enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) hayan enarbolado

Pretérito imperfecto I
(yo) enarbolara
(tu) enarbolaras
(el/ella/Ud.) enarbolara
(nosotros) enarboláramos
(vosotros) enarbolarais
(ellos/ellas/Uds.) enarbolaran

Pretérito imperfecto II
(yo) enarbolase
(tu) enarbolases
(el/ella/Ud.) enarbolase
(nosotros) enarbolásemos
(vosotros) enarbolaseis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera enarbolado
(tu) hubieras enarbolado
(el/ella/Ud.) hubiera enarbolado
(nosotros) hubiéramos enarbolado
(vosotros) hubierais enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran enarbolado

Futuro simple
(yo) enarbolare
(tu) enarbolares
(el/ella/Ud.) enarbolare
(nosotros) enarboláremos
(vosotros) enarbolareis
(ellos/ellas/Uds.) enarbolaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere enarbolado
(tu) hubieres enarbolado
(el/ella/Ud.) hubiere enarbolado
(nosotros) hubiéremos enarbolado
(vosotros) hubiereis enarbolado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren enarbolado

IMPERATIVO
Presente


enarbole (el/ella/Ud.)
enarbolemos (nosotros)
enarbolad (vosotros)
enarbolen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar