costear (Traducció Castellà-Valencià)

costear v. tr. costejar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb costear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
costear






Participio
costeado
costeada
costeados
costeadas



Gerundio
costeando






INDICATIVO
Presente
(yo) costeo
(tu) costeas
(el/ella/Ud.) costea
(nosotros) costeamos
(vosotros) costeáis
(ellos/ellas/Uds.) costean

Pretérito perfecto simple
(yo) costeé
(tu) costeaste
(el/ella/Ud.) costeó
(nosotros) costeamos
(vosotros) costeasteis
(ellos/ellas/Uds.) costearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he costeado
(tu) has costeado
(el/ella/Ud.) ha costeado
(nosotros) hemos costeado
(vosotros) habéis costeado
(ellos/ellas/Uds.) han costeado

Pretérito imperfecto
(yo) costeaba
(tu) costeabas
(el/ella/Ud.) costeaba
(nosotros) costeábamos
(vosotros) costeabais
(ellos/ellas/Uds.) costeaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había costeado
(tu) habías costeado
(el/ella/Ud.) había costeado
(nosotros) habíamos costeado
(vosotros) habíais costeado
(ellos/ellas/Uds.) habían costeado

Pretérito anterior
(yo) hube costeado
(tu) hubiste costeado
(el/ella/Ud.) hubo costeado
(nosotros) hubimos costeado
(vosotros) hubisteis costeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron costeado

Futuro simple
(yo) costearé
(tu) costearás
(el/ella/Ud.) costeará
(nosotros) costearemos
(vosotros) costearéis
(ellos/ellas/Uds.) costearán

Futuro compuesto
(yo) habré costeado
(tu) habrás costeado
(el/ella/Ud.) habrá costeado
(nosotros) habremos costeado
(vosotros) habréis costeado
(ellos/ellas/Uds.) habrán costeado

Condicional simple
(yo) costearía
(tu) costearías
(el/ella/Ud.) costearía
(nosotros) costearíamos
(vosotros) costearíais
(ellos/ellas/Uds.) costearían

Condicional compuesto
(yo) habría costeado
(tu) habrías costeado
(el/ella/Ud.) habría costeado
(nosotros) habríamos costeado
(vosotros) habríais costeado
(ellos/ellas/Uds.) habrían costeado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) costee
(tu) costees
(el/ella/Ud.) costee
(nosotros) costeemos
(vosotros) costeéis
(ellos/ellas/Uds.) costeen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya costeado
(tu) hayas costeado
(el/ella/Ud.) haya costeado
(nosotros) hayamos costeado
(vosotros) hayáis costeado
(ellos/ellas/Uds.) hayan costeado

Pretérito imperfecto I
(yo) costeara
(tu) costearas
(el/ella/Ud.) costeara
(nosotros) costeáramos
(vosotros) costearais
(ellos/ellas/Uds.) costearan

Pretérito imperfecto II
(yo) costease
(tu) costeases
(el/ella/Ud.) costease
(nosotros) costeásemos
(vosotros) costeaseis
(ellos/ellas/Uds.) costeasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera costeado
(tu) hubieras costeado
(el/ella/Ud.) hubiera costeado
(nosotros) hubiéramos costeado
(vosotros) hubierais costeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran costeado

Futuro simple
(yo) costeare
(tu) costeares
(el/ella/Ud.) costeare
(nosotros) costeáremos
(vosotros) costeareis
(ellos/ellas/Uds.) costearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere costeado
(tu) hubieres costeado
(el/ella/Ud.) hubiere costeado
(nosotros) hubiéremos costeado
(vosotros) hubiereis costeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren costeado

IMPERATIVO
Presente


costee (el/ella/Ud.)
costeemos (nosotros)
costead (vosotros)
costeen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar