aunar (Traducció Castellà-Valencià)

aunar v. tr. unir.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb aunar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
aunar






Participio
aunado
aunada
aunados
aunadas



Gerundio
aunando






INDICATIVO
Presente
(yo) aúno
(tu) aúnas
(el/ella/Ud.) aúna
(nosotros) aunamos
(vosotros) aunáis
(ellos/ellas/Uds.) aúnan

Pretérito perfecto simple
(yo) auné
(tu) aunaste
(el/ella/Ud.) aunó
(nosotros) aunamos
(vosotros) aunasteis
(ellos/ellas/Uds.) aunaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he aunado
(tu) has aunado
(el/ella/Ud.) ha aunado
(nosotros) hemos aunado
(vosotros) habéis aunado
(ellos/ellas/Uds.) han aunado

Pretérito imperfecto
(yo) aunaba
(tu) aunabas
(el/ella/Ud.) aunaba
(nosotros) aunábamos
(vosotros) aunabais
(ellos/ellas/Uds.) aunaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había aunado
(tu) habías aunado
(el/ella/Ud.) había aunado
(nosotros) habíamos aunado
(vosotros) habíais aunado
(ellos/ellas/Uds.) habían aunado

Pretérito anterior
(yo) hube aunado
(tu) hubiste aunado
(el/ella/Ud.) hubo aunado
(nosotros) hubimos aunado
(vosotros) hubisteis aunado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron aunado

Futuro simple
(yo) aunaré
(tu) aunarás
(el/ella/Ud.) aunará
(nosotros) aunaremos
(vosotros) aunaréis
(ellos/ellas/Uds.) aunarán

Futuro compuesto
(yo) habré aunado
(tu) habrás aunado
(el/ella/Ud.) habrá aunado
(nosotros) habremos aunado
(vosotros) habréis aunado
(ellos/ellas/Uds.) habrán aunado

Condicional simple
(yo) aunaría
(tu) aunarías
(el/ella/Ud.) aunaría
(nosotros) aunaríamos
(vosotros) aunaríais
(ellos/ellas/Uds.) aunarían

Condicional compuesto
(yo) habría aunado
(tu) habrías aunado
(el/ella/Ud.) habría aunado
(nosotros) habríamos aunado
(vosotros) habríais aunado
(ellos/ellas/Uds.) habrían aunado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) aúne
(tu) aúnes
(el/ella/Ud.) aúne
(nosotros) aunemos
(vosotros) aunéis
(ellos/ellas/Uds.) aúnen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya aunado
(tu) hayas aunado
(el/ella/Ud.) haya aunado
(nosotros) hayamos aunado
(vosotros) hayáis aunado
(ellos/ellas/Uds.) hayan aunado

Pretérito imperfecto I
(yo) aunara
(tu) aunaras
(el/ella/Ud.) aunara
(nosotros) aunáramos
(vosotros) aunarais
(ellos/ellas/Uds.) aunaran

Pretérito imperfecto II
(yo) aunase
(tu) aunases
(el/ella/Ud.) aunase
(nosotros) aunásemos
(vosotros) aunasen


Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera aunado
(tu) hubieras aunado
(el/ella/Ud.) hubiera aunado
(nosotros) hubiéramos aunado
(vosotros) hubierais aunado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran aunado

Futuro simple
(yo) aunare
(tu) aunares
(el/ella/Ud.) aunare
(nosotros) aunáremos
(vosotros) aunareis
(ellos/ellas/Uds.) aunaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere aunado
(tu) hubieres aunado
(el/ella/Ud.) hubiere aunado
(nosotros) hubiéremos aunado
(vosotros) hubiereis aunado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren aunado

IMPERATIVO
Presente

aúna (tu)
aúne (el/ella/Ud.)
aunemos (nosotros)
aunad (vosotros)
aúnen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar