atrofiar (Diccionari)

atrofiar
1. v. tr. Causar l'atròfia (d'un òrgan, d'una part del cos, etc.).
2. v. pron. Tindre atròfia.

atrofiar (Traducció Valencià-Castellà)

atrofiar v. tr. atrofiar.

atrofiar (Traducció Castellà-Valencià)

atrofiar v. tr. atrofiar.

Primera persona singular Infinitiu Formes Impersonals del verb atrofiar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
atrofiar






Participi
atrofiat
atrofiada
atrofiats
atrofiades



Gerundi
atrofiant






INDICATIU
Present
(jo) atrofie
(tu) atrofies
(ell/ella/vosté) atrofia
(nosaltres) atrofiem
(vosaltres) atrofieu
(ells/elles/vostés) atrofien

Perfet
(jo) he atrofiat
(tu) has atrofiat
(ell/ella/vosté) ha atrofiat
(nosaltres) hem atrofiat
(vosaltres) heu atrofiat
(ells/elles/vostés) han atrofiat

Passat simple
(jo) atrofií
(tu) atrofiares
(ell/ella/vosté) atrofià
(nosaltres) atrofiàrem
(vosaltres) atrofiàreu
(ells/elles/vostés) atrofiaren

Passat perifràstic
(jo) vaig atrofiar
(tu) vas (o vares) atrofiar
(ell/ella/vosté) va atrofiar
(nosaltres) vam (o vàrem) atrofiar
(vosaltres) vau (o vàreu) atrofiar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) atrofiar

Imperfet
(jo) atrofiava
(tu) atrofiaves
(ell/ella/vosté) atrofiava
(nosaltres) atrofiàvem
(vosaltres) atrofiàveu
(ells/elles/vostés) atrofiaven

Plusquamperfet
(jo) havia atrofiat
(tu) havies atrofiat
(ell/ella/vosté) havia atrofiat
(nosaltres) havíem atrofiat
(vosaltres) havíeu atrofiat
(ells/elles/vostés) havien atrofiat

Passat anterior
(jo) haguí atrofiat
(tu) hagueres atrofiat
(ell/ella/vosté) hagué atrofiat
(nosaltres) haguérem atrofiat
(vosaltres) haguéreu atrofiat
(ells/elles/vostés) hagueren atrofiat

Futur
(jo) atrofiaré
(tu) atrofiaràs
(ell/ella/vosté) atrofiarà
(nosaltres) atrofiarem
(vosaltres) atrofiareu
(ells/elles/vostés) atrofiaran

Futur perfet
(jo) hauré atrofiat
(tu) hauràs atrofiat
(ell/ella/vosté) haurà atrofiat
(nosaltres) haurem atrofiat
(vosaltres) haureu atrofiat
(ells/elles/vostés) hauran atrofiat

Condicional
(jo) atrofiaria
(tu) atrofiaries
(ell/ella/vosté) atrofiaria
(nosaltres) atrofiaríem
(vosaltres) atrofiaríeu
(ells/elles/vostés) atrofiarien

Condicional perfet
(jo) hauria atrofiat
(tu) hauries atrofiat
(ell/ella/vosté) hauria atrofiat
(nosaltres) hauríem atrofiat
(vosaltres) hauríeu atrofiat
(ells/elles/vostés) haurien atrofiat

SUBJUNTIU
Present
(jo) atrofie
(tu) atrofies
(ell/ella/vosté) atrofie
(nosaltres) atrofiem
(vosaltres) atrofieu
(ells/elles/vostés) atrofien

Perfet
(jo) haja atrofiat
(tu) hages atrofiat
(ell/ella/vosté) haja atrofiat
(nosaltres) hàgem atrofiat
(vosaltres) hàgeu atrofiat
(ells/elles/vostés) hagen atrofiat

Imperfet
(jo) atrofiara
(tu) atrofiares
(ell/ella/vosté) atrofiara
(nosaltres) atrofiàrem
(vosaltres) atrofiàreu
(ells/elles/vostés) atrofiaren

Plusquamperfet
(jo) haguera atrofiat
(tu) hagueres atrofiat
(ell/ella/vosté) haguera atrofiat
(nosaltres) haguérem atrofiat
(vosaltres) haguéreu atrofiat
(ells/elles/vostés) hagueren atrofiat

IMPERATIU
Present

atrofia (tu)
atrofie (ell/ella/vosté)
atrofiem (nosaltres)
atrofieu (vosaltres)
atrofien (ells/elles/vostés)

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb atrofiar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
atrofiar






Participio
atrofiado
atrofiada
atrofiados
atrofiadas



Gerundio
atrofiando






INDICATIVO
Presente
(yo) atrofio
(tu) atrofias
(el/ella/Ud.) atrofia
(nosotros) atrofiamos
(vosotros) atrofiáis
(ellos/ellas/Uds.) atrofian

Pretérito perfecto simple
(yo) atrofié
(tu) atrofiaste
(el/ella/Ud.) atrofió
(nosotros) atrofiamos
(vosotros) atrofiasteis
(ellos/ellas/Uds.) atrofiaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he atrofiado
(tu) has atrofiado
(el/ella/Ud.) ha atrofiado
(nosotros) hemos atrofiado
(vosotros) habéis atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) han atrofiado

Pretérito imperfecto
(yo) atrofiaba
(tu) atrofiabas
(el/ella/Ud.) atrofiaba
(nosotros) atrofiábamos
(vosotros) atrofiabais
(ellos/ellas/Uds.) atrofiaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había atrofiado
(tu) habías atrofiado
(el/ella/Ud.) había atrofiado
(nosotros) habíamos atrofiado
(vosotros) habíais atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) habían atrofiado

Pretérito anterior
(yo) hube atrofiado
(tu) hubiste atrofiado
(el/ella/Ud.) hubo atrofiado
(nosotros) hubimos atrofiado
(vosotros) hubisteis atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron atrofiado

Futuro simple
(yo) atrofiaré
(tu) atrofiarás
(el/ella/Ud.) atrofiará
(nosotros) atrofiaremos
(vosotros) atrofiaréis
(ellos/ellas/Uds.) atrofiarán

Futuro compuesto
(yo) habré atrofiado
(tu) habrás atrofiado
(el/ella/Ud.) habrá atrofiado
(nosotros) habremos atrofiado
(vosotros) habréis atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) habrán atrofiado

Condicional simple
(yo) atrofiaría
(tu) atrofiarías
(el/ella/Ud.) atrofiaría
(nosotros) atrofiaríamos
(vosotros) atrofiaríais
(ellos/ellas/Uds.) atrofiarían

Condicional compuesto
(yo) habría atrofiado
(tu) habrías atrofiado
(el/ella/Ud.) habría atrofiado
(nosotros) habríamos atrofiado
(vosotros) habríais atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) habrían atrofiado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) atrofie
(tu) atrofies
(el/ella/Ud.) atrofie
(nosotros) atrofiemos
(vosotros) atrofiéis
(ellos/ellas/Uds.) atrofien

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya atrofiado
(tu) hayas atrofiado
(el/ella/Ud.) haya atrofiado
(nosotros) hayamos atrofiado
(vosotros) hayáis atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) hayan atrofiado

Pretérito imperfecto I
(yo) atrofiara
(tu) atrofiaras
(el/ella/Ud.) atrofiara
(nosotros) atrofiáramos
(vosotros) atrofiarais
(ellos/ellas/Uds.) atrofiaran

Pretérito imperfecto II
(yo) atrofiase
(tu) atrofiases
(el/ella/Ud.) atrofiase
(nosotros) atrofiásemos
(vosotros) atrofiaseis
(ellos/ellas/Uds.) atrofiasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera atrofiado
(tu) hubieras atrofiado
(el/ella/Ud.) hubiera atrofiado
(nosotros) hubiéramos atrofiado
(vosotros) hubierais atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran atrofiado

Futuro simple
(yo) atrofiare
(tu) atrofiares
(el/ella/Ud.) atrofiare
(nosotros) atrofiáremos
(vosotros) atrofiareis
(ellos/ellas/Uds.) atrofiaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere atrofiado
(tu) hubieres atrofiado
(el/ella/Ud.) hubiere atrofiado
(nosotros) hubiéremos atrofiado
(vosotros) hubiereis atrofiado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren atrofiado

IMPERATIVO
Presente


atrofie (el/ella/Ud.)
atrofiemos (nosotros)
atrofiad (vosotros)
atrofien (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar