aminar (Traducció Valencià-Castellà)

aminar v. tr. aminar.

aminar (Traducció Castellà-Valencià)

aminar v. tr. aminar.

Primera persona singular Infinitiu Formes Impersonals del verb aminar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
aminar






Participi
aminat
aminada
aminats
aminades



Gerundi
aminant






INDICATIU
Present
(jo) amine
(tu) amines
(ell/ella/vosté) amina
(nosaltres) aminem
(vosaltres) amineu
(ells/elles/vostés) aminen

Perfet
(jo) he aminat
(tu) has aminat
(ell/ella/vosté) ha aminat
(nosaltres) hem aminat
(vosaltres) heu aminat
(ells/elles/vostés) han aminat

Passat simple
(jo) aminí
(tu) aminares
(ell/ella/vosté) aminà
(nosaltres) aminàrem
(vosaltres) aminàreu
(ells/elles/vostés) aminaren

Passat perifràstic
(jo) vaig aminar
(tu) vas (o vares) aminar
(ell/ella/vosté) va aminar
(nosaltres) vam (o vàrem) aminar
(vosaltres) vau (o vàreu) aminar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) aminar

Imperfet
(jo) aminava
(tu) aminaves
(ell/ella/vosté) aminava
(nosaltres) aminàvem
(vosaltres) aminàveu
(ells/elles/vostés) aminaven

Plusquamperfet
(jo) havia aminat
(tu) havies aminat
(ell/ella/vosté) havia aminat
(nosaltres) havíem aminat
(vosaltres) havíeu aminat
(ells/elles/vostés) havien aminat

Passat anterior
(jo) haguí aminat
(tu) hagueres aminat
(ell/ella/vosté) hagué aminat
(nosaltres) haguérem aminat
(vosaltres) haguéreu aminat
(ells/elles/vostés) hagueren aminat

Futur
(jo) aminaré
(tu) aminaràs
(ell/ella/vosté) aminarà
(nosaltres) aminarem
(vosaltres) aminareu
(ells/elles/vostés) aminaran

Futur perfet
(jo) hauré aminat
(tu) hauràs aminat
(ell/ella/vosté) haurà aminat
(nosaltres) haurem aminat
(vosaltres) haureu aminat
(ells/elles/vostés) hauran aminat

Condicional
(jo) aminaria
(tu) aminaries
(ell/ella/vosté) aminaria
(nosaltres) aminaríem
(vosaltres) aminaríeu
(ells/elles/vostés) aminarien

Condicional perfet
(jo) hauria aminat
(tu) hauries aminat
(ell/ella/vosté) hauria aminat
(nosaltres) hauríem aminat
(vosaltres) hauríeu aminat
(ells/elles/vostés) haurien aminat

SUBJUNTIU
Present
(jo) amine
(tu) amines
(ell/ella/vosté) amine
(nosaltres) aminem
(vosaltres) amineu
(ells/elles/vostés) aminen

Perfet
(jo) haja aminat
(tu) hages aminat
(ell/ella/vosté) haja aminat
(nosaltres) hàgem aminat
(vosaltres) hàgeu aminat
(ells/elles/vostés) hagen aminat

Imperfet
(jo) aminara
(tu) aminares
(ell/ella/vosté) aminara
(nosaltres) aminàrem
(vosaltres) aminàreu
(ells/elles/vostés) aminaren

Plusquamperfet
(jo) haguera aminat
(tu) hagueres aminat
(ell/ella/vosté) haguera aminat
(nosaltres) haguérem aminat
(vosaltres) haguéreu aminat
(ells/elles/vostés) hagueren aminat

IMPERATIU
Present

amina (tu)
amine (ell/ella/vosté)
aminem (nosaltres)
amineu (vosaltres)
aminen (ells/elles/vostés)

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb aminar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
aminar






Participio
aminado
aminada
aminados
aminadas



Gerundio
aminando






INDICATIVO
Presente
(yo) amino
(tu) aminas
(el/ella/Ud.) amina
(nosotros) aminamos
(vosotros) amináis
(ellos/ellas/Uds.) aminan

Pretérito perfecto simple
(yo) aminé
(tu) aminaste
(el/ella/Ud.) aminó
(nosotros) aminamos
(vosotros) aminasteis
(ellos/ellas/Uds.) aminaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he aminado
(tu) has aminado
(el/ella/Ud.) ha aminado
(nosotros) hemos aminado
(vosotros) habéis aminado
(ellos/ellas/Uds.) han aminado

Pretérito imperfecto
(yo) aminaba
(tu) aminabas
(el/ella/Ud.) aminaba
(nosotros) aminábamos
(vosotros) aminabais
(ellos/ellas/Uds.) aminaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había aminado
(tu) habías aminado
(el/ella/Ud.) había aminado
(nosotros) habíamos aminado
(vosotros) habíais aminado
(ellos/ellas/Uds.) habían aminado

Pretérito anterior
(yo) hube aminado
(tu) hubiste aminado
(el/ella/Ud.) hubo aminado
(nosotros) hubimos aminado
(vosotros) hubisteis aminado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron aminado

Futuro simple
(yo) aminaré
(tu) aminarás
(el/ella/Ud.) aminará
(nosotros) aminaremos
(vosotros) aminaréis
(ellos/ellas/Uds.) aminarán

Futuro compuesto
(yo) habré aminado
(tu) habrás aminado
(el/ella/Ud.) habrá aminado
(nosotros) habremos aminado
(vosotros) habréis aminado
(ellos/ellas/Uds.) habrán aminado

Condicional simple
(yo) aminaría
(tu) aminarías
(el/ella/Ud.) aminaría
(nosotros) aminaríamos
(vosotros) aminaríais
(ellos/ellas/Uds.) aminarían

Condicional compuesto
(yo) habría aminado
(tu) habrías aminado
(el/ella/Ud.) habría aminado
(nosotros) habríamos aminado
(vosotros) habríais aminado
(ellos/ellas/Uds.) habrían aminado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) amine
(tu) amines
(el/ella/Ud.) amine
(nosotros) aminemos
(vosotros) aminéis
(ellos/ellas/Uds.) aminen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya aminado
(tu) hayas aminado
(el/ella/Ud.) haya aminado
(nosotros) hayamos aminado
(vosotros) hayáis aminado
(ellos/ellas/Uds.) hayan aminado

Pretérito imperfecto I
(yo) aminara
(tu) aminaras
(el/ella/Ud.) aminara
(nosotros) amináramos
(vosotros) aminarais
(ellos/ellas/Uds.) aminaran

Pretérito imperfecto II
(yo) aminase
(tu) aminases
(el/ella/Ud.) aminase
(nosotros) aminásemos
(vosotros) aminaseis
(ellos/ellas/Uds.) aminasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera aminado
(tu) hubieras aminado
(el/ella/Ud.) hubiera aminado
(nosotros) hubiéramos aminado
(vosotros) hubierais aminado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran aminado

Futuro simple
(yo) aminare
(tu) aminares
(el/ella/Ud.) aminare
(nosotros) amináremos
(vosotros) aminareis
(ellos/ellas/Uds.) aminaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere aminado
(tu) hubieres aminado
(el/ella/Ud.) hubiere aminado
(nosotros) hubiéremos aminado
(vosotros) hubiereis aminado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren aminado

IMPERATIVO
Presente


amine (el/ella/Ud.)
aminemos (nosotros)
aminad (vosotros)
aminen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar