abotargado (Traducció Castellà-Valencià)

abotargado -da adj. botinflat -ada, embotornat -ada.

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb abotargar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
abotargar






Participio
abotargado
abotargada
abotargados
abotargadas



Gerundio
abotargando






INDICATIVO
Presente
(yo) abotargo
(tu) abotargas
(el/ella/Ud.) abotarga
(nosotros) abotargamos
(vosotros) abotargáis
(ellos/ellas/Uds.) abotargan

Pretérito perfecto simple
(yo) abotargué
(tu) abotargaste
(el/ella/Ud.) abotargó
(nosotros) abotargamos
(vosotros) abotargasteis
(ellos/ellas/Uds.) abotargaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he abotargado
(tu) has abotargado
(el/ella/Ud.) ha abotargado
(nosotros) hemos abotargado
(vosotros) habéis abotargado
(ellos/ellas/Uds.) han abotargado

Pretérito imperfecto
(yo) abotargaba
(tu) abotargabas
(el/ella/Ud.) abotargaba
(nosotros) abotargábamos
(vosotros) abotargabais
(ellos/ellas/Uds.) abotargaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había abotargado
(tu) habías abotargado
(el/ella/Ud.) había abotargado
(nosotros) habíamos abotargado
(vosotros) habíais abotargado
(ellos/ellas/Uds.) habían abotargado

Pretérito anterior
(yo) hube abotargado
(tu) hubiste abotargado
(el/ella/Ud.) hubo abotargado
(nosotros) hubimos abotargado
(vosotros) hubisteis abotargado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron abotargado

Futuro simple
(yo) abotargaré
(tu) abotargarás
(el/ella/Ud.) abotargará
(nosotros) abotargaremos
(vosotros) abotargaréis
(ellos/ellas/Uds.) abotargarán

Futuro compuesto
(yo) habré abotargado
(tu) habrás abotargado
(el/ella/Ud.) habrá abotargado
(nosotros) habremos abotargado
(vosotros) habréis abotargado
(ellos/ellas/Uds.) habrán abotargado

Condicional simple
(yo) abotargaría
(tu) abotargarías
(el/ella/Ud.) abotargaría
(nosotros) abotargaríamos
(vosotros) abotargaríais
(ellos/ellas/Uds.) abotargarían

Condicional compuesto
(yo) habría abotargado
(tu) habrías abotargado
(el/ella/Ud.) habría abotargado
(nosotros) habríamos abotargado
(vosotros) habríais abotargado
(ellos/ellas/Uds.) habrían abotargado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) abotargue
(tu) abotargues
(el/ella/Ud.) abotargue
(nosotros) abotarguemos
(vosotros) abotarguéis
(ellos/ellas/Uds.) abotarguen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya abotargado
(tu) hayas abotargado
(el/ella/Ud.) haya abotargado
(nosotros) hayamos abotargado
(vosotros) hayáis abotargado
(ellos/ellas/Uds.) hayan abotargado

Pretérito imperfecto I
(yo) abotargara
(tu) abotargaras
(el/ella/Ud.) abotargara
(nosotros) abotargáramos
(vosotros) abotargarais
(ellos/ellas/Uds.) abotargaran

Pretérito imperfecto II
(yo) abotargase
(tu) abotargases
(el/ella/Ud.) abotargase
(nosotros) abotargásemos
(vosotros) abotargaseis
(ellos/ellas/Uds.) abotargasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera abotargado
(tu) hubieras abotargado
(el/ella/Ud.) hubiera abotargado
(nosotros) hubiéramos abotargado
(vosotros) hubierais abotargado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran abotargado

Futuro simple
(yo) abotargare
(tu) abotargares
(el/ella/Ud.) abotargare
(nosotros) abotargáremos
(vosotros) abotargareis
(ellos/ellas/Uds.) abotargaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere abotargado
(tu) hubieres abotargado
(el/ella/Ud.) hubiere abotargado
(nosotros) hubiéremos abotargado
(vosotros) hubiereis abotargado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren abotargado

IMPERATIVO
Presente

abotarga (tu)
abotargue (el/ella/Ud.)
abotarguemos (nosotros)
abotargad (vosotros)
abotarguen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar